ក្រុមគ្រួសារដូនជីអ្នកបម្រើព្រះបេះដូងព្រះនាងម៉ារីដ៏និមលបានមានវត្តមាននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាក្នុងឆ្នាំ១៩៩៧ ហើយពេលថ្មីៗនេះ បានរៀបចំខួប២៥ឆ្នាំនៃបេកកម្មប្រកាសដំណឹងល្អ។
ដូនជីផន ធីប កែវគីង ជាប្រធានក្រុមគ្រួសារអ្នកបម្រើព្រះបេះដូងព្រះនាងម៉ារីដ៏និមលប្រចាំប្រទេសកម្ពុជា មានប្រសាសន៍ថា ក្រុមគ្រួសារអ្នកបួសនេះ ធ្វើការងារក្នុងព្រះសហគមន៍ដែលស្ថិតនៅក្រោមការដឹកនាំរបស់លោកអភិបាលក្នុងភូមិភាគបាត់ដំបង។ ការងាររបស់យើងគឺសាមញ្ញមាន ដូចជា ការអប់រំជំនឿ ការសួរសុខទុក្ខអ្នកក្រីក្រ អ្នកជំងឺ អ្នកភូមិតាមផ្ទះ និងមានមណ្ឌលទទួលកូនសិស្សដែលអត់មានលទ្ធភាពទៅសាលារៀន កុមារកំព្រា និងកុមារដែលមានបញ្ហានៅក្នុងគ្រួសារ។
កិច្ចការងារដែលក្រុមគ្រួសារបានធ្វើកន្លងមក«រយៈពេល២៥ឆ្នាំនេះ ខ្ញុំមានតែអរគុណព្រះជាម្ចាស់សព្វគ្រប់អ្វីដែលព្រះអង្គប្រទានឲ្យខ្ញុំ អរគុណបងប្អូនដែលនៅជុំវិញខ្ញុំរៀងរាល់ថ្ងៃដែលខ្ញុំបានជួប» ព្រោះពួកគាត់បាន«ជួយបង្រៀនឲ្យខ្ញុំ ចេះយល់អំពីអារម្មណ៍របស់បងប្អូនវិញ។» ដូនជីបញ្ជាក់កាលពីថ្ងៃទី៩ ខែធ្នូក្នុងឱកាសបុណ្យខួប២៥ឆ្នាំនៃបេសកកម្មរបស់ក្រុមគ្រួសារដូនជីមកដល់កម្ពុជា។
កម្មវិធីនេះបានរៀបចំឡើងនៅព្រះវិហារសន្តយ៉ូហាន ក្នុងក្រុងសៀមរាប ខេត្តសៀមរាបគឺប្រមាណជាង៣១៥គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញ។
ដូនជីវ័យ៦៣ឆ្នាំរូបនេះបន្ថែមថា គាត់បានមើលឃើញការអស្ចារ្យរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងភាពលំបាករបស់មនុស្សដែលគាត់បានជួប គឺនៅពេលចុះសួរសុខទុក្ខ ជួបសម្ដីផ្ទាល់ជាមួយពួកគាត់ ដែលនាំឲ្យគាត់រកឃើញ«ព្រះអំណោយទានរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅកន្លែងនោះតែម្ដង»។
ការងារជួយប្រជាជននៅតាមភូមិ ធ្វើឲ្យដូនជីរូបនេះ មិនចេះនឿយណាយ ដោយគាត់បាននិយាយថា «ខ្ញុំមានកម្លាំងកាយកម្លាំងចិត្ត នេះគឺជាការងារដែលព្រះជាម្ចាស់ចង់ឲ្យខ្ញុំ(ធ្វើ) មិនមែនខ្ញុំជួយគេ គឺយើងជួយគ្នាទៅវិញទៅមក។»
ក្រុមគ្រួសារដូនជីអ្នកបម្រើព្រះបេះដូងព្រះនាងម៉ារីដ៏និមល សព្វថ្ងៃកំពុងបម្រើការងារនៅតាមព្រះសហគមន៍ចំនួន៣កន្លែងគឺនៅតំបន់ខេត្តកំពង់ធំ ខេត្តសៀមរាប និងខេត្តព្រះវិហារ ដែលមានដូនជីចំនួន៥នាក់ ដែល៣នាក់ជាជនជាតិថៃ និង២នាក់ជាជនជាតិខ្មែរ។
តាំងពីចាប់ផ្តើមរហូតមកដល់ពេលនេះ ដូនជីផនធីបបានមើលឃើញថា «ការសាបព្រោះ ត្រូវការពេលវេលាយូរឆ្នាំដែរ ដើម្បីបង្កើតបានផល ហើយផលនេះគឺមកពីព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់ដែលបានជួយ។»
មានយុវជនជាច្រើនដែលបានទទួលការអប់រំពីក្រុមដូនជីដើម្បីទទួលបានការសិក្សាល្អដូចកុមារដទៃទៀត ហើយក្នុងរយៈពេលកន្លងមកនេះ យុវជនខ្លះក៏មានគ្រួសារនិងការងារធ្វើ និងមានអ្នកខ្លះបម្រើការងារក្នុងព្រះសហគមន៍ ជាអ្នកបួស និងជាបូជាចារ្យផងដែរ។
ឆ្លងតាមសក្ខីភាពរបស់ជីវិតរស់នៅនិងកិច្ចការជាអ្នកប្រកាសដំណឹងល្អនៅកម្ពុជា បានធ្វើឲ្យយុវនារីខ្មែរ២រូបស្ម័គ្រចិត្តថ្វាយខ្លួនដើម្បីបម្រើព្រះសហគមន៍រួមជាមួយគ្នា។
ហេង ផល្លា ជាយុវនារីខ្មែរម្នាក់ដែលបានចូលរួមក្នុងក្រុមគ្រួសារដូនជីអ្នកបម្រើព្រះបេះដូងព្រះនាងម៉ារីដ៏និមលនេះ បានឲ្យដឹងថា ការសួរសុខទុក្ខនិងការលើកទឹកចិត្ត នៅជាមួយបងប្អូននៅតាមភូមិ គឺអំណរសប្បាយនិងជាសេចក្តីសុខក្នុងការបម្រើមួយសម្រាប់រូបគាត់។
ដូនជីផល្លាដែលនឹងត្រូវធ្វើពិធីសច្ចារនិរន្តន៍ក្នុងពេលខាងមុខនេះ បញ្ជាក់ថា «ពេលខ្លះយើងទៅមួយម៉ោងអី ទៅអង្គុយស្តាប់ អ្វីដែលពួកគាត់ចង់និយាយ ហើយយើងក៏លើកទឹកចិត្តគាត់បណ្តើរស្តាប់បណ្តើទៅ ហើយក៏ធ្វើឲ្យយើងសប្បាយដោយផ្តល់កំលាំងឲ្យគាត់។»
ជីវិតអ្នកបួសយើងមិនមែនមានតែសេចក្តីសុខរហូតទេ ក៏មានទុក្ខព្រួយដែរ តែអ្វីដែលសំខាន់ត្រូវគិតថា ពេលយើងមានទុក្ខ ធ្វើឲ្យយើងនឹកឃើញសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលព្រះយេស៊ូមានចំពោះខ្លួនឯង។ ដូនជីផល្លាបន្ថែមថា «សេចក្តីស្រឡាញ់ហ្នឹងហើយដែលធ្វើឲ្យបងស្រីគិតថា ដូចជាមិនអាចយកអ្វីមកទិញសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលព្រះយេស៊ូមានចំពោះបងស្រីបាន ហើយបងស្រីដូចជាអរគុណព្រះជាម្ចាស់ដែលបានត្រាស់ហៅបងស្រី និងប្រទានឱកាសឲ្យបងស្រី» ដើម្បីបម្រើព្រះអង្គវិញ។
យុវជនយុវនារីទទួលឈ្វេងយល់អំពីការត្រាស់ហៅមានច្រើន ក៏ប៉ុន្តែពួកគេត្រូវការពេលវេលាច្រើន រិះគិតអំពីការត្រាស់ហៅនេះគឺជាអ្វីសម្រាប់ពួកគាត់ ហើយវាមានតម្លៃយ៉ាងម៉េចសម្រាប់ពួកគាត់ដែលលះបង់គ្រួសារ លះបង់កិត្តិយស ដើម្បីបម្រើព្រះសហគមន៍។ នេះបើតាមប្រសាសន៍របស់ដូនជីប្រធានក្រុមគ្រួសារ។
ដូនជីផន ធីប មានបន្ថែមថា សព្វថ្ងៃនេះ ការត្រាស់ហៅនៅក្នុងទូទាំងពិភពលោកធ្លាក់ចុះ «ប៉ុន្តែខ្ញុំឃើញថា ទឹកចិត្តរបស់យុវជនយុវនារី គេឈ្វេងយល់អំពីការត្រាស់ហៅ ប៉ុន្តែគេត្រូវការពេលវេលាយូរ ហើយយើងត្រូវការបង្ហាញអំពីជីវិតជាអ្នកបួសរបស់យើង ជាសាក្សី ផ្តល់សក្ខីភាពដល់ពួកគាត់ឲ្យបានឃើញច្បាស់ថាជីវិតអ្នកបួសមានតម្លៃយ៉ាងម៉េចដែលនាំឲ្យពួកគាត់អាចដើរតាមបាន។»
ដូនជីបញ្ជាក់ទៀតថា «ធ្វើយ៉ាងម៉េច ដើម្បីឲ្យគាត់ឃើញថាអ្នកបួសនេះបានលះបង់មែនទែន អ្នកបួសនេះបានស្តាប់បង្គាប់ ហើយអ្នកបួសនេះ បានកាន់ភាពព្រហ្មចារីបានយ៉ាងល្អយ៉ាងម៉េច។» ហើយយើងមានចិត្តសប្បាយចំពោះមនុស្សទាំងអស់ គឺស្រឡាញ់ដូចព្រះនាងម៉ារីបានស្រឡាញ់មនុស្សទាំងអស់ កត្តាទាំងនេះធ្វើឲ្យយុវជនមានសំណួរថា ហេតុអីម្នាក់នេះគាត់ធ្វើអ៊ីចឹង?
ក្នុងពិធីអរព្រះគុណព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់វត្តមានក្រុមដូនជីដែលមាននៅប្រទេសកម្ពុជា ធ្វើឡើងក្រោមអធិបតីភាពរបស់លោកអេរីគេ ហ្វីការេដូ អភិបាលព្រះសហគមន៍កាតូលិកភូមិភាគបាត់ដំបង រួមនិងបូជាចារ្យជាច្រើនអង្គ។
លោកអភិបាលមានប្រសាសន៍ថា លោកសូមអរគុណក្រុមដូនជីដែលបានបន្តវត្តមានរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដោយបង្ហាញព្រះហឫទ័យមេត្តាករុណា ចិត្តស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ចំពោះយើងម្នាក់ៗ។
លោកអភិបាលអេនរីគេ បន្តថា «បងស្រីបានលះបង់ច្រើន ធ្វើតាមព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់» ដូចព្រះនាងម៉ារី ដែលជាស្ត្រីពោរពេញដោយជំនឿ និងមានចិត្តសុភាពរាបសារ។
លោកអភិបាលបញ្ជាក់ថា «ព្រះនាងម៉ារីជាកូនអ្នកក្រ នៅក្នុងប្រទេសមួយតូច សុខចិត្តធ្វើតាមព្រះហឫទ័យព្រះជាម្ចាស់ និងឲ្យពិភពលោកនេះផ្លាស់ប្តូរ ដោយសារគាត់យល់ព្រម (ហើយ)ព្រះជាម្ចាស់គង់នៅជាមួយយើង។» សូមឲ្យយើងយកគំរូរបស់ពួកគាត់។
តាមប្រសាសន៍របស់ដូនជីផនធីប បានឲ្យដឹងថា សព្វថ្ងៃនេះក្រុមគ្រួសារអ្នកបួសរបស់គាត់ មានយុវនារី កំពុងរិះគិតអំពីការត្រាស់ហៅប្រមាណ២៥នាក់។ «សម្រាប់ខ្ញុំ ទោះបីជាគាត់ចង់តែមួយភាគរយ ខ្ញុំក៏នៅតែមានសេចក្ដីសង្ឃឹម សង្ឃឹមថាបន្តិចម្តងៗពួកគាត់កំពុងឈ្វេងយល់ហើយគាត់ឃើញច្បាស់គាត់នឹងដើរតាម។»
ក្រុមគ្រួសារដូនជីអ្នកបម្រើព្រះបេះដូងព្រះនាងម៉ារីដ៏និមល មានកំណើតនៅក្នុងប្រទេសថៃ បង្កើតឡើងដោយលោកអភិបាលហ្គែតាណូ ប៉ាសូតទី (Bishop Gaetano Pasotti, SDB) ជាបព្វជិតសាលេស៊ានដុនបូស្កូ កាលពីថ្ងៃទី៧ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៣៧ នៅខេត្តសមុទ្រសង្ក្រាម ប្រទេសថៃ។ ៦០ឆ្នាំក្រោយមក ក្រុមគ្រួសារនេះ បានចាត់ឲ្យមានបេសកកម្មទៅក្រៅប្រទេសក្នុងឆ្នាំ១៩៩៧ គឺនៅប្រទេសកម្ពុជា ដោយមានដូនជី២រូបគឺ ដូនជីផនធីប កែវគីង និងដូនជីសុដាធីប ចារ៉ានផានីត ហើយក៏មានយុវនារីខ្មែរចូលរួមគឺមាន តេរេសា ហេងផល្លា និងតេរេសា ម៉ៅ ស្រីម៉ិច៕
ដោយកែវ កញ្ញា
