ពាក្យលំនាំ
ពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់«សាស្តា» មានលក្ខណៈខុសប្លែកពីពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់អ្នកប្រាជ្ញផ្សេងទៀត នៅក្នុងគម្ពីរសុភាសិត។ សេចក្ដីដែលសាស្តាប្រៀនប្រដៅ ផុសចេញពីបទពិសោធ និងការត្រិះរិះដ៏យូរអំពីជីវិត។
សាស្តាយល់ឃើញថា សុភមង្គលរបស់មនុស្សមិននៅស្ថិតស្ថេរទេ ហើយជាញឹកញាប់ ការខំប្រឹងប្រែងរបស់មនុស្ស ដើម្បីស្វែងរកសុភមង្គល ក៏ឥតខ្លឹមសារដែរ។ ហេតុនេះ សាស្តាដណ្ដឹងសួរថា តើជីវិតមានន័យឬយ៉ាងណា តើរស់នៅលើផែនដីបានប្រយោជន៍អ្វី? សាស្តាមានបំណងណែនាំអ្នកអានឲ្យរិះគិតពិចារណាអំពីជីវិតដូចលោកដែរ។
សេចក្ដីប្រៀនប្រដៅរបស់សាស្តាជាការសង្កេតចំពោះហេតុការណ៍ទាំងប៉ុន្មាន ដែលកើតមានក្នុងលោកនេះ។ លោកអះអាងជាច្រើនលើកច្រើនសាថា អ្វីៗទាំងអស់សុទ្ធតែឥតន័យ គឺយុវវ័យ ទ្រព្យសម្បត្តិ កិត្តិយស ការងារប្រាជ្ញា និងសេចក្ដីសុចរិតជាដើម គឺអ្វីៗដែលមនុស្សខ្នះខ្នែងចង់បាន សុទ្ធតែឥតខ្លឹមសារ។ សេចក្ដីស្លាប់ និងអំពើអយុត្តិធម៌ ស្ថិតនៅជាប់ជាមួយមនុស្សជានិច្ច ដែលជាហេតុបណ្តាលឲ្យមនុស្សមានជីវិតមិនទៀង ហើយពិបាកស្វែងយល់អំពីគម្រោងការរបស់ព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់ពិភពលោក។ ទស្សនៈបែបនេះអាចជំរុញយើងឲ្យរិះគិតពិចារណាយ៉ាងដិតដល់អំពីជីវិត ហើយប្រកាន់យករបៀបរស់នៅសមស្របនឹងស្ថានភាពរបស់មនុស្សយើង។
អត្ថបទគម្ពីរមួយចំនួនទៀតផ្តល់ចម្លើយយ៉ាងច្បាស់លាស់ ស្តីអំពីជីវិតគឺ ប្រសិនបើគ្មានព្រះជាម្ចាស់គង់នៅក្នុងជីវិតយើងទេ នោះជីវិតក៏គ្មានន័យអ្វីដែរ។ ដូច្នេះ មានតែជំនឿលើព្រះជាម្ចាស់ និងការរួមរស់ដ៏ជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះអង្គប៉ុណ្ណោះ ដែលបំពេញភាពល្ហល្ហេវនៃជីវិតរបស់យើង ហើយធ្វើឲ្យជីវិតនេះមានន័យ និងមានខ្លឹមសារ។
