អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរព្យាការីយ៉ូណាស យណ ៣,១-១០

ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកកាន់ព្យាការីយ៉ូណាសម្តងទៀតថា៖ «ចូរក្រោកឡើង​ចេញ​ដំណើរទៅក្រុងនីនីវេមហានគរជាបន្ទាន់ ហើយប្រកាសប្រាប់អ្នកក្រុងនោះ​ឱ្យបានដឹង​អំពីសេចក្តីដែលយើងនឹងប្រាប់អ្នក!»។ លើកនេះ ​លោកយ៉ូណាសធ្វើតាម​ព្រះបញ្ជារបស់​ព្រះអម្ចាស់ គឺលោកក្រោកឡើងចេញដំណើរឆ្ពោះទៅកាន់ក្រុងនីនីវេ។ ក្រុងនីនីវេជាក្រុង​មួយដ៏ធំសម្បើមអស្ចារ្យ ដើម្បីដើរកាត់ក្រុងនេះ ត្រូវចំណាយពេល​អស់បីថ្ងៃទើបបាន។ លោកយ៉ូណាសដើរកាត់ទីក្រុងអស់មួយថ្ងៃ ទាំងប្រកាសថា៖​ «សែសិបថ្ងៃទៀតព្រះអម្ចាស់​នឹងបំផ្លាញក្រុងនេះហើយ!»។ ពេលនោះ អ្នកក្រុងនីនីវេ​នាំគ្នាជឿលើព្រះជាម្ចាស់។ ពួកគេ​ប្រកាសឱ្យមនុស្សគ្រប់ៗរូប ចាប់ពីនាម៉ឺនមន្រ្តី រហូតដល់ប្រជាជនអ្នកតូចតាចតម​អាហារ និងស្លៀកពាក់កាន់ទុក្ខ។ ពេលព្រះ​មហាក្សត្រក្រុងនីនីវេជ្រាបដំណឹងនេះ ទ្រង់ក៏​យាងចុះពីព្រះរាជបល្ល័ង្ក ដោះព្រះភូសា​ចេញ ហើយស្លៀកបាវកាន់ទុក្ខ ព្រមទាំងគង់នៅក្នុង​ផេះទៀតផង។ ព្រះរាជាចេញ​ព្រះរាជបញ្ជាឱ្យប្រកាសប្រាប់ប្រជារាស្រ្តក្នុងក្រុងនីនីវេថា៖ «យោងតាមព្រះរាជ​ក្រឹត្យរបស់ព្រះមហាក្សត្រ និងអស់លោកសព្វមុខមន្រ្តី សូមហាមទាំងមនុស្សទាំង​ហ្វូងសត្វតូចធំមិនឱ្យបរិភោគ ឬផឹកអ្វីឡើយ។ ទាំងមនុស្ស ទាំងសត្វ ត្រូវស្លៀក​បាវកាន់ទុក្ខ ហើយត្រូវអង្វរព្រះជាម្ចាស់ដោយស្មោះអស់ពីចិត្ត។ ម្នាក់ៗត្រូវតែ​បោះ​បង់ចោលកិរិយាមារយាទអាក្រក់ និងអំពើឃោរឃៅដែលខ្លួនធ្លាប់ប្រព្រឹត្ត ក្រែង​លោ​​​ព្រះជាម្ចាស់ប្រែព្រះហប្ញទ័យ លែងព្រះពិរោធទាស់នឹងយើងទៀត! ដូច្នេះ យើងនឹង​មិនត្រូវវិនាសអន្តរាយឡើយ»។ ពេលព្រះជាម្ចាស់ទតឃើញអំពើដែលពួកគេនាំគ្នា​ប្រព្រឹត្ត គឺគេប្រែចិត្ត​គំនិត លះបង់កិរិយាមារយាទអាក្រក់របស់ខ្លួនចោល ព្រះអង្គ​ប្រែព្រះហប្ញទ័យមិនដាក់​ទោសពួកគេ ដូចព្រះអង្គបានសម្រេចដាក់កាលពីមុននោះទេ គឺព្រះអង្គមិនបំផ្លាញពួកគេ​ចោលឡើយ។

ទំនុកតម្កើងលេខ ១៣០ (១២៩)​,១-៤.៧-៨ បទពាក្យ ៧

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម វវ ៣,២០

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
អ្នកណាឮព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយបើកទ្វារថ្វាយព្រះអង្គ អ្នកនោះពិតជាមានសុភមង្គលហើយ! អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តលូកា លក ១០,៣៨-៤២

​​ព្រះយេស៊ូធ្វើដំណើរជាមួយក្រុមសាវ័ក ហើយយាងចូលក្នុងភូមិមួយ។ ស្រ្ដីម្នាក់​ឈ្មោះម៉ាថាទទួលព្រះអង្គឱ្យស្នាក់ក្នុងផ្ទះនាង។ នាងមានប្អូនស្រីម្នាក់ ឈ្មោះម៉ារី​អង្គុយនៅទាបព្រះបាទាព្រះអម្ចាស់ ស្ដាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គ។ រីឯនាងម៉ាថាវិញ នាងមានកិច្ចការរវល់ជាច្រើនដើម្បីបម្រើព្រះអង្គ។ នាងចូលមកទូលថា៖ «បពិត្រព្រះ​អម្ចាស់! ប្អូនខ្ញុំម្ចាស់ទុកឱ្យខ្ញុំម្ចាស់បម្រើព្រះអង្គតែម្នាក់ឯង តើព្រះអង្គមិនអើពើទេឬ? សូមទ្រង់ប្រាប់ឱ្យនាងមកជួយខ្ញុំម្ចាស់ផង»។ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលទៅនាងថា៖ ​«ម៉ាថា! ម៉ាថា! នាងមានកង្វល់ ហើយរវល់នឹងកិច្ចការច្រើនណាស់ ប៉ុន្ដែ មានកិច្ចការ​តែមួយគត់ដែលចាំបាច់ នាងម៉ារីបានជ្រើសយកចំណែកដ៏ល្អវិសេសនោះហើយមិន​ត្រូវយកចេញពីនាងទេ»។