អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរព្យាការីអេសាយ អស ៥,១-៧
ខ្ញុំសូមច្រៀងបទមួយ ក្នុងនាមមិត្តរបស់ខ្ញុំ ជាបទចម្រៀងរបស់សម្លាញ់របស់ខ្ញុំ ជូនចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់គាត់។ មិត្តសម្លាញ់របស់ខ្ញុំមានចម្ការទំពាំងបាយជូរមួយនៅលើជម្រាលភ្នំដែលមានជីជាតិល្អ គាត់បានកាប់គាស់ដី រើសដុំថ្មចេញ ហើយដាំទំពាំងបាយជូរពូជល្អបំផុត។ គាត់សង់ខ្ទម និងជីកកន្លែងបញ្ជាន់ផ្លែនៅកណ្តាលចម្ការនោះ។ គាត់នឹកសង្ឃឹមថានឹងបានផ្លែល្អ តែចម្ការនោះ បែរជាបង្កើតសុទ្ធតែផ្លែមិនល្អទៅវិញ។ មិត្តរបស់ខ្ញុំក៏ពោលឡើងថា៖ “អ្នកក្រុងយេរូសាឡឹមនិងអ្នកស្រុកយូដាអើយ! សូមជួយវិនិច្ឆ័យរឿងខ្ញុំ និងចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់ខ្ញុំផង!។ ខ្ញុំបានធ្វើការសព្វគ្រប់ទាំងអស់ចំពោះចម្ការនេះហើយ តើនៅខ្វះអ្វីទៀត? ខ្ញុំនឹកសង្ឃឹមថា នឹងបានផ្លែទំពាំងបាយជូរល្អ តែហេតុដូចម្តេចបានជាចម្ការខ្ញុំបង្កើតសុទ្ធតែផ្លែមិនល្អទៅវិញដូច្នេះ?។ ឥឡូវនេះ ខ្ញុំសូមប្រាប់អ្នករាល់គ្នាឱ្យដឹងអំពីការដែលខ្ញុំបម្រុងនឹងធ្វើទៅលើចម្ការនេះ គឺខ្ញុំនឹងរើរបងចេញឱ្យសត្វចូលស៊ីបំផ្លាញ ខ្ញុំនឹងទម្លុះជញ្ជាំង ឱ្យមនុស្សចូលជាន់ឈ្លី។ ខ្ញុំបំផ្លាញវាឱ្យដូចចម្ការដែលគេបោះបង់ចោល គ្មានអ្នកណាលួសមែក គ្មានអ្នកណាជ្រួយដីទៀតឡើយ គឺមានតែរពាក់ និងបន្លាដុះពាសពេញ ខ្ញុំនឹងហាមពពកមិនឱ្យបង្អុរភ្លៀងមកលើចម្ការនេះតទៅទៀតឡើយ”។ ចម្ការទំពាំងបាយជូររបស់ព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូល គឺជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ ដើមទំពាំងបាយជូរដែលព្រះអង្គស្រឡាញ់ គឺប្រជាជនយូដា។ ព្រះអង្គនឹកសង្ឃឹមថា ពួកគេនឹងប្រព្រឹត្តអំពើយុត្តិធម៌ តែពួកគេបែរជាប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិត ព្រះអង្គនឹកសង្ឃឹមថា ពួកគេនឹងប្រព្រឹត្តអំពើសុចរិត តែព្រះអង្គបែរឮស្នូរសម្រែករបស់អ្នកដែលត្រូវគេជិះជាន់ទៅវិញ។
ទំនុកតម្កើងលេខ ៨០ (៧៩), ៩-១៦.១៩-២០ បទព្រហ្មគីតិ
៩ | ព្រះអង្គគាស់រំលើង | ដើមទំពាំងបាយជូរចេញ | |
រួចហើយទ្រង់បណ្តេញ | ជាតិផ្សេងចេញពីទឹកដី | ។ | |
ព្រះអង្គយកមកដាំ | ដើមទំពាំងបាយជូរថ្មី | ||
ត្រួយលាស់ស្លឹកខៀវខ្ចី | ល្អពេកក្រៃស្រស់បំព្រង | ។ | |
១០ | ព្រះអង្គបានឆ្ការដី | ឱ្យដើមថ្មីចាក់ឫសផង | |
ដុះពេញស្រុកតែម្តង | ល្អកន្លងសែនសុខដុម | ។ | |
១១ | មែកវាផ្តល់ជាម្លប់ | គ្របដណ្តប់ទៅលើភ្នំ | |
គ្របដើមគគីរធំ | នៅលើភ្នំខ្ពស់បំផុត | ។ | |
១២ | បែកមែកម្លប់សាខា | បែកលុះត្រាដល់សមុទ្រ | |
ពន្លកលាស់ចេញផុត | រហូតទន្លេអឺប្រាត | ។ | |
១៣ | ហេតុអ្វីក៏ព្រះអង្គ | ផ្តួលរបងដោយក្រេវក្រោធ | |
មនុស្សម្នាដែលដើរកាត់ | បេះបោចបាត់ផ្លែដូច្នេះ | ។ | |
១៤ | សត្វជ្រូកមកបំផ្លិច | បំផ្លាញខ្ទេចមិនឈប់សោះ | |
បង្ហិនគ្រប់ទាំងអស់ | ដំណាំនោះវាស៊ីហ្មត់ | ។ | |
១៥ | ឱ! ព្រះជាម្ចាស់អើយ | កុំកន្តើយសូមទ្រង់ទត | |
ពីស្ថានសួគ៌ាមក | ជួយយើងខ្ញុំកុំខានឡើយ | ។ | |
១៦ | សូមទ្រង់ជួយរក្សា | ថែចម្ការដែលមានហើយ | |
ការពារកុំបណ្តោយ | ក្រែងថ្លោះធ្លោយខ្មាំងញាំញី | ។ | |
១៩ | យើងខ្ញុំមិនបែកបែរ | ចិត្តងាករេពីព្រះអង្គ | |
សូមប្រោសប្រទានផង | ឱ្យយើងខ្ញុំមានជីវិត | ។ | |
ពេលខ្ញុំរស់ឡើងវិញ | ចិត្តពោរពេញនៅនែបនិត្យ | ||
គោរពបម្រើពិត | ឥតមានក្បត់ឆ្ងាយពីទ្រង់ | ។ | |
២០ | ឱ! ព្រះជាម្ចាស់ខ្ញុំ | សូមជួយនាំកុំរេរង់ | |
វិលមករកព្រះអង្គ | ឱ្យយើងខ្ញុំក្រាបបង្គំ | ។ | |
សូមបែរព្រះភក្ត្រមក | ញញឹមរកពួកយើងខ្ញុំ | ||
ដោយព្រះទ័យឧត្តម | នោះយើងខ្ញុំរួចជីវិត | ។ |
អត្ថបទទី២៖ សូមថ្លែងលិខិតរបស់គ្រីស្តទូតប៉ូលផ្ញើជូនគ្រីស្តបរិស័ទក្រុងភីលិព ភល ៤,៦-៩
បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់!
សូមកុំខ្វល់ខ្វាយនឹងអ្វីឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ ក្នុងគ្រប់កាលៈទេសៈទាំងអស់ត្រូវទូលព្រះជាម្ចាស់ឱ្យជ្រាបពីសំណូមពររបស់បងប្អូន ដោយអធិដ្ឋាន និងទូលអង្វរទាំងអរព្រះគុណព្រះអង្គផង។ ធ្វើដូច្នេះ សេចក្តីសុខសាន្តរបស់ព្រះជាម្ចាស់ដែលហួសពីការស្មានរបស់មនុស្ស នឹងស្ថិតជាប់ក្នុងចិត្តគំនិតបងប្អូន ដែលរួមក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្តយេស៊ូមិនខាន។ ជាទីបញ្ចប់ បងប្អូនអើយ! សូមបងប្អូនគិតតែអំពីអ្វីៗដែលពិតថ្លៃថ្នូរ សុចរិត បរិសុទ្ធ គួរឱ្យស្រឡាញ់ គួរឱ្យគោរព និងគំនិតណាដែលល្អឥតខ្ចោះ គួរឱ្យកោតសរសើរ។ សេចក្តីដែលបងប្អូនបានរៀន បានទទួល និងបានឮពីខ្ញុំ ហើយការអ្វីដែលបងប្អូនបានឃើញ ខ្ញុំធ្វើនោះ ចូរបងប្អូនប្រព្រឹត្តតាមទៅ។ ធ្វើដូច្នេះ ព្រះជាម្ចាស់ជាប្រភពនៃសេចក្តីសុខសាន្ត នឹងគង់ជាមួយបងប្អូនមិនខាន។
ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម ហប ១,២; មថ ២១,៤២
អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
សព្វថ្ងៃ ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកយើងដោយសារព្រះបុតា។ ព្រះអង្គបានប្រគល់អ្វីៗទាំងអស់ឱ្យព្រះបុត្រាគ្រប់គ្រងជាមត៌ក។ ព្រះអម្ចាស់បានសម្រេចការអស្ចារ្យនេះ! អាលេលូយ៉ា!
សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ២១,៣៣-៤៣
ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ពួកនាយកបូជាចារ្យ និងពួកព្រឹទ្ធាចារ្យថា៖ «សុំស្តាប់ប្រស្នានេះសិន“ មានបុរសម្នាក់ជាម្ចាស់ចម្ការ គាត់បានដាំទំពាំងបាយជូរ ហើយធ្វើរបងព័ទ្ធជុំវិញ គាត់រៀបចំកន្លែងមួយដើម្បីបញ្ជាន់ផ្លែទំពាំងបាយជូរ ព្រមទាំងសង់ខ្ទមមួយផង។ បន្ទាប់មក គាត់ប្រវាស់ឱ្យពួកកសិករមើលថែទាំ រួចចេញដំណើរពីស្រុកនោះទៅ។ លុះដល់រដូវទំពាំងបាយជូរទុំ គាត់ក៏ចាត់ពួកអ្នកបម្រើឱ្យមកជួបអ្នកថែចម្ការទាំងនោះ ដើម្បីទទួលយកផលរបស់គាត់។ ពួកកសិករនាំគ្នាចាប់ពួកអ្នកបម្រើមកវាយដំម្នាក់ ប្រហារជីវិតម្នាក់ និងយកដុំថ្មគប់សម្លាប់ម្នាក់ទៀត។ ម្ចាស់ចម្ការក៏ចាត់អ្នកបម្រើផ្សេងទៀតដែលមានគ្នាច្រើនជាងមុនឱ្យមក។ ប៉ុន្តែ ពួកអ្នកថែចម្ការបានធ្វើបាបអ្នកបម្រើទាំងនោះ ដូចពួកមុនៗដែរ។ នៅទីបំផុត ម្ចាស់ចម្ការចាត់កូនប្រុសរបស់គាត់ឱ្យមកជួបគេ ដោយគិតថា “គេមុខជាគោរពកោតខ្លាចកូនប្រុសខ្ញុំមិនខាន”។ ប៉ុន្តែ ពេលពួកកសិករឃើញកូនប្រុសម្ចាស់ចម្ការមកដល់ គេពិគ្រោះគ្នាថា “អ្នកនេះជាអ្នកទទួលកេរមត៌កពីម្ចាស់ចម្ការទៅថ្ងៃក្រោយ បើយើងនាំគ្នាសម្លាប់វា មត៌កនេះនឹងត្រូវបានមកយើងមិនខាន”។ គេក៏ចាប់កូនប្រុសម្ចាស់ចម្ការបោះទៅខាងក្រៅ ហើយសម្លាប់ចោលទៅ។ ដល់ពេលម្ចាស់ចម្ការមក តើគាត់នឹងធ្វើយ៉ាងណាចំពោះកសិករទាំងនោះ? គេទូលព្រះអង្គថា៖ «គាត់មុខជាសម្លាប់ជនពាលទាំងនោះឥតត្រាប្រណីឡើយ រួចប្រវាស់ចម្ការឱ្យអ្នកផ្សេងទៀត ដែលនឹប្រគល់ផលជូនគាត់ នៅរដូវទំពាំងបាយជូរទុំ»។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «ក្នុងគម្ពីរមានចែងថា “ថ្មដែលពួកជាងសង់ផ្ទះបោះចោល បានត្រឡប់មកជាថ្មគ្រឹះដ៏សំខាន់បំផុត។ ព្រះអម្ចាស់បានសម្រេចការអស្ចារ្យនេះ យើងបានឃើញ ហើយស្ងើចសរសើរផង”។ តើអ្នករាល់គ្នាដែលអានអត្ថបទនេះឬទេ?។ ហេតុនេះហើយ បានជាខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា ព្រះជាម្ចាស់នឹងដកព្រះរាជ្យចេញពីអ្នករាល់គ្នា ហើយប្រគល់ទៅឱ្យសាសន៍មួយទៀត ដែលចេះបង្កើតផលសមស្របនឹងព្រះរាជ្យ»។