អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរទុតិយកថា ទក ៣៤,១-១២
លោកម៉ូសេឡើងពីវាលទំនាបស្រុកម៉ូអាប់ឆ្ពោះទៅភ្នំនេបូ ត្រង់កំពូលភ្នំពីស្កាដែលស្ថិតនៅទល់មុខក្រុងយេរីខូ។ ព្រះអម្ចាស់បានបង្ហាញឱ្យលោកឃើញស្រុកទាំងមូល គឺទឹកដីស្រុកកាឡាត រហូតដល់ក្រុងដាន់ទឹកដីណែបថាលីទាំងមូល ទឹកដីអេប្រាអ៊ីម និងម៉ាណាសេ ទឹកដីស្រុកយូដាទាំងមូលរហូតដល់សមុទ្រមេឌីទែរ៉ាណេ តំបន់ណេកិប ព្រមទាំងតំបន់ជុំវិញទន្លេយ័រដាន់ ក្រុងយេរីខូ ដែលជាក្រុងដើមលម៉ើ រហូតដល់ក្រុងសូអារ។ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកលោកថា៖ «នេះជាស្រុកដែលយើងបានសន្យាយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ចំពោះអប្រាហាំ លោកអ៊ីសាក និងលោកយ៉ាកុបថា “យើងនឹងប្រគល់ស្រុកនេះឱ្យពូជពង្សរបស់អ្នក”។ យើងបង្ហាញឱ្យអ្នកឃើញស្រុកនេះផ្ទាល់នឹងភ្នែក តែអ្នកនឹងមិនចូលទៅឡើយ»។ លោកម៉ូសេជាអ្នកបម្រើព្រះអម្ចាស់បានទទួលមរណភាពនៅទីនោះ គឺនៅក្នុងស្រុកម៉ូអាប់ស្របតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។ គេបញ្ចុះសពលោកនៅជ្រលងភ្នំក្នុងស្រុកម៉ូអាប់ ទល់មុខនឹងបេតពេអ៊រ។ រហូតមកទល់សព្វថ្ងៃនេះពុំមាននរណាម្នាក់ស្គាល់ផ្នូររបស់លោកឡើយ។ ពេលលោកម៉ូសេទទួលមរណភាពនោះ លោកមានអាយុមួយរយម្ភៃឆ្នាំ តែភ្នែកលោកមិនអន់ទេ រីឯកម្លាំងរបស់លោកក៏មិនចុះអន់ថយដែរ។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនាំគ្នាកាន់ទុក្ខលោកម៉ូសេអស់រយៈពេលសាមសិបថ្ងៃនៅវាលទំនាបស្រុកម៉ូអាប់ ពួកគេយំកាន់ទុក្ខលោករហូតទាល់តែផុតកំណត់ពេលសាមសិបថ្ងៃនោះ។ លោកយ៉ូស៊ូអាជាកូនរបស់លោកនូនពោរពេញដោយព្រះប្រាជ្ញាញាណ ដ្បិតលោកម៉ូសេបានដាក់ដៃលើលោក។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនាំគ្នាស្តាប់បង្គាប់លោកយ៉ូស៊ូអាដោយធ្វើតាមព្រះបន្ទូលដែលព្រះអម្ចាស់បង្គាប់លោកម៉ូសេ។ នៅស្រុកអ៊ីស្រាអែលពុំដែលមានព្យាការីណាម្នាក់ ដូចលោកម៉ូសេទេ គឺព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលជាមួយលោកមុខទល់នឹងមុខ។ គ្មាននរណាម្នាក់សម្តែងទីសម្គាល់ និងឫទ្ធិបាដិហារិយ៍ ដូចព្រះអម្ចាស់ចាត់លោកឱ្យទៅសម្តែងនៅស្រុកអេស៊ីបប្រឆាំងព្រះចៅផារ៉ោន ព្រមទាំងរាជបម្រើ និងប្រជាជនទាំងមូលនៅស្រុកនោះឡើយ ហើយក៏គ្មាននរណាម្នាក់អាចសម្តែងឫទ្ធិបារមីគួរឱ្យស្ញែងខ្លាចនៅចំពោះមុខជនជាតិអ៊ីស្រាអែលទាំងមូលដូចលោកម៉ូសេដែរ។
ទំនុកតម្កើងធម្មវិន័យទីពីរ ៦៦ (៦៥),១-៣.៥.៨.១៦-១៧ បទកាកគតិ
១ | ប្រជាប្រុសស្រី | នៅលើផែនដី | ទាំងអស់គ្នាអើយ |
នាំគ្នាអបអរ | កុំបីកន្តើយ | អបអរសប្បាយ | |
សាទរព្រះម្ចាស់ | ។ | ||
២ | ចូរច្រៀងតម្កើង | សិរីរុងរឿង | ព្រះនាមរបស់ |
ព្រះម្ចាស់នៃយើង | បារមីខ្ពង់ខ្ពស់ | តម្កើងថ្កើងយស | |
ថ្វាយដល់ព្រះអង្គ | ។ | ||
៣ | ចូរទូលទ្រង់ថា | បពិត្រព្រះជា | អម្ចាស់នៃយើង |
គ្រប់ស្នាព្រះហស្ត | វិសេសថ្កុំថ្កើង | យើងសូមលើកឡើង | |
ឱ្យខ្ពស់ដរាប | ។ | ||
ពួកខ្មាំងសត្រូវ | ព្រះអង្គចាំនៅ | នាំគ្នាលុតក្រាប | |
ដោយឃើញចេស្តា | ឫទ្ធានុភាព | ព្រះអង្គរៀងរៀប | |
ធំធេងកន្លង | ។ | ||
៥ | ចូរយើងនាំគ្នា | ពីគ្រប់ទិសា | កុំនៅធ្វើហី |
មើលស្នាព្រះហស្ត | សុទ្ធតែប្រពៃ | ដែលទ្រង់លកលៃ | |
ធ្វើមកមនុស្សលោក | ។ | ||
៨ | ប្រជាជនអើយ | កុំនៅកន្តើយ | រួញរាខកខាន |
តម្កើងព្រះអង្គ | ខ្ពស់ហួសអស់ស្ថាន | នោះយើងនឹងបាន | |
សុខដោយបារមី | ។ | ||
១៦ | សូមអ្នកទាំងអស់ | ដែលធ្លាប់ស្ម័គ្រស្មោះ | លើព្រះគ្មានហ្មង |
ខ្ញុំនឹងរៀបរាប់ | គ្រប់កិច្ចដែលទ្រង់ | មានមកកន្លង | |
មកលើរូបខ្ញុំ | ។ | ||
១៧ | ខ្ញុំស្រែកហៅរក | សូមព្រះយាងមក | កុំគង់សំងំ |
ខ្ញុំស្រែកដង្ហោយ | រកព្រះឧត្តម | សូរសំឡេងខ្ញុំ | |
តម្កើងទ្រង់ផង | ។ |
ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម ២ ករ ៥,១៩
អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
នៅក្នុងអង្គព្រះគ្រីស្ត ព្រះជាម្ចាស់បានលើកលែងទោសឱ្យមនុស្សលោក។ ព្រះអង្គក៏ដាក់ព្រះបន្ទូលនៃការសម្រុះសម្រួលនេះមកក្នុងយើងដែរ។ អាលេលូយ៉ា!
សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ១៨,១៥-២០
នៅគ្រានោះ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ក្រុមសាវ័កថា៖ «ប្រសិនបើមានបងប្អូនណាម្នាក់ប្រព្រឹត្តអំពើបាបអ្វីមួយ ចូរទៅជួបអ្នកនោះស្ងាត់ៗតែពីរនាក់ ហើយស្តីប្រដៅគាត់ទៅ។ បើគាត់ស្តាប់អ្នក អ្នកនឹងរក្សាបងប្អូននោះមិនឱ្យបាត់ឡើយ តែបើគាត់មិនព្រមស្តាប់អ្នកទេ ចូរនាំម្នាក់ឬពីរនាក់ទៀតទៅជាមួយ ជួយដាស់តឿនដើម្បីសម្រួលរឿងទាំងអស់ ដោយមានសាក្សីពីរឬបីនាក់។ ប្រសិនបើគាត់មិនព្រមស្តាប់ពាក្យអ្នកទាំងនោះ ត្រូវនាំរឿងនេះទៅប្រាប់ព្រះសហគមន៍ ហើយបើគាត់នៅតែមិនព្រមស្តាប់ព្រះសហគមន៍ទៀតនោះ ត្រូវចាត់ទុកគាត់ដូចជាសាសន៍ដទៃ ឬដូចជាអ្នកទារពន្ធចុះ។ ខ្ញុំសុំប្រាប់ឱ្យអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថា អ្វីៗទាំងអស់ដែលអ្នករាល់គ្នាចងនៅលើផែនដីនេះ ព្រះជាម្ចាស់នឹងចងនៅស្ថានបរមសុខ ហើយអ្វីៗដែលអ្នករាល់គ្នាស្រាយនៅលើផែនដី ព្រះជាម្ចាស់នឹងស្រាយនៅស្ថានបរមសុខដែរ។ ខ្ញុំសុំប្រាប់ឱ្យអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ទៀតថា ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា ប្រសិនបើមានពីរនាក់នៅលើផែនដីនេះរួមចិត្តគំនិតគ្នាទូលសូមអ្វីក៏ដោយ ព្រះបិតារបស់ខ្ញុំដែលគង់នៅស្ថានបរមសុខ នឹងប្រទានឱ្យជាមិនខាន ដ្បិតនៅទីណាមានពីរឬបីនាក់ជួបជុំគ្នាក្នុងនាមខ្ញុំ ខ្ញុំក៏ស្ថិតនៅទីនោះជាមួយគេដែរ»។