ធម្មទេសនារបស់លោកអភិបាលអេនរីគេ ហ្វីការេដូ
អភិបាលព្រះសហគមន៍កាតូលិកភូមិភាគបាត់ដំបង
នៅព្រះវិហារសន្តយ៉ាកុប ក្រុងពោធិ៍សាត់ ខេត្តពោធិ៍សាត់
ថ្ងៃទី២៥ ខែមករា ឆ្នាំ២០២៣
«ព្រះវិហារជាកន្លែងបូជនីចរនៅក្នុងជីវិតដើម្បីទៅស្ថានបរមសុខ»
ឆ្នាំមុនយើងបានជ្រើសរើសថ្ងៃនេះ ជាថ្ងៃសម្ពោធព្រះវិហារ គឺថ្ងៃដែលសន្តប៉ូលកែប្រែចិត្តគំនិត ដោយសារយើងគិតថា មានអ្វីមួយមានសារៈសំខាន់នៅក្នុងព្រះសហគមន៍ និងជីវិតគ្រីស្តបរិស័ទ គឺយើងជាមនុស្សមានបាបទាំងអស់គ្នា។ អត់មាននរណាម្នាក់មិនមែនជាអ្នកបាប ហើយយើងត្រូវកែប្រែចិត្តគំនិត តាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គ។
សន្តប៉ូលកែប្រែចិត្តគំនិតរបៀបដែលគួរឲ្យយើងចាប់អារម្មណ៍ ដោយសារពីមុនគាត់ជាសត្រូវរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ជាសត្រូវរបស់ព្រះយេស៊ូ និងជាសត្រូវរបស់គ្រីស្តបរិស័ទ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលសន្តប៉ូលទទួលស្គាល់សេចក្តីស្រឡាញ់ពីព្រះជាម្ចាស់ ទទួលស្គាល់ធម៌មេត្តាករុណាពីព្រះជាម្ចាស់តាមរយៈព្រះយេស៊ូ លោកបានកែប្រែចិត្តគំនិត និងចាប់ផ្តើមធ្វើដំណើរនៅក្នុងពិភពលោក ដើម្បីឲ្យបងប្អូនយល់អំពីធម៌មេត្តាករុណារបស់ព្រះជាម្ចាស់ និងអំពីវត្តមានរបស់ព្រះជាម្ចាស់គង់នៅជាមួយយើង។
យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទទាំងអស់ត្រូវយកគំរូតាមសន្តប៉ូល ដោយទទួលស្គាល់ថា ខ្លួនយើងជាអ្នកបាប ហើយអង្វរព្រះជាម្ចាស់ឲ្យយើងកែប្រែចិត្តគំនិត។ នៅពេលណាព្រះជាម្ចាស់ប្រទានឲ្យយើងស្គាល់ធម៌មេត្តាករុណារបស់ព្រះអង្គ គឺព្រះអង្គឲ្យយើងប្រកាសដំណឹងល្អ។ ប្រកាសដំណឹងល្អមានរបៀបច្រើន មិនមែនតែត្រឹមបបូរមាត់ គឺតាមរបៀបដែលយើងរស់នៅ តាមរបបៀបដែលយើងបង្ហាញធម៌មេត្តាករុណាសម្រាប់អ្នកដទៃ តាមរបៀបដែលយើងមានលក្ខណៈទន់ភ្លន់ដែលយើងចេះថែរក្សានិងលើកទឹកចិត្តអ្នកនៅជាមួយយើង។ ប្រកាសដំណឹងគឺមានន័យឲ្យយើងវាយតម្លៃមនុស្សខ្ពង់ខ្ពស់ និងគ្មាននរណាហ៊ានមើលងាយនរណា។ ដំណឹងល្អមានន័យថា នាំឲ្យជីវិតរបស់យើងមានន័យដោយសារសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះជាម្ចាស់ និងយើងត្រូវគោរពគ្នាទៅវិញទៅមក។ សេចក្តីស្រឡាញ់ពីព្រះជាម្ចាស់យើងវាស់អត់បានទេ។ ហើយនៅពេលដែលយើងប្រកាសគឺតាមរបៀបដែលយើងរស់នៅដែលស្របតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេសូ។ ព្រះអង្គប្រទានឲ្យយើងនូវព្រះបន្ទូល របៀបដែលព្រះអង្គរស់នៅ របៀបដែលព្រះអង្គប្រកាសដំណឹងល្អ និងតាមរបៀបដែលព្រះយេស៊ូបានបូជាជីវិតនិងមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ហើយរបៀបទាំងអស់នេះហើយជារបៀបដែលយើងត្រូវប្រកាសដំណឹងល្អ។
លោកប៉ូលប្រកាសដំណឹងល្អមិនមែនតែម្នាក់ឯង គាត់មានក្រុមដែលនៅជាមួយគ្នា ហើយនេះជារបៀបដែលយើងត្រូវរៀនគឺរស់នៅជាក្រុម។ កុំគិតថាយើងប្រកាសដំណឹងល្អតែម្នាក់ឯង យើងត្រូវរួមគ្នា សាមគ្គីគ្នា លើកទឹកចិត្តគ្នា និងធ្វើជាសាក្សី អំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ពីព្រះជាម្ចាស់ អំពីការសង្គ្រោះរបស់ព្រះអង្គ។
សព្វថ្ងៃនៅក្នុងព្រះសហគមន៍ សម្តេចប៉ាបចង់ឲ្យយើងយល់ដែលយើងត្រូវរួមគ្នាធ្វើដំណើរនៅក្នុងព្រះសហគមន៍ យើងត្រូវការបងប្អូនជួយលើកទឹកចិត្តគ្នារហូត ឲ្យយើងចេះស្តាប់គ្នា ឲ្យយើងចេះនិយាយជាមួយគ្នា។ បើយើងគិតអំពីសន្តយ៉ាកុបដែលលោកពុកយ៉ុងហ៊ី(John Hee)ឲ្យយើងឃើញនៅទីនេះ មានលក្ខណៈដូចនៅសាន់ទៀហ្គោ ដែលមានសពរបស់សន្តយ៉ាកុប ហើយមានមនុស្សជាច្រើនទៅគោរពដោយធ្វើបូជនីយចរ ហើយគេបានកែប្រែចិត្តគំនិត។ ហើយខ្ញុំផ្ទាល់បានធ្វើ ហើយខ្ញុំសូមនិយាយលទ្ធផលដែលខ្ញុំទទួលបាន គឺ«កុំគិតច្រើនតែអធិដ្ឋានច្រើនជាង»។
កូនៗយុវជន កុំគិតច្រើនពេក តែសូមអធិដ្ឋានឲ្យច្រើន។ កុំគិតច្រើនៗ គិតអត់ចេញនាំឈឺក្បាល អារម្មណ៍មួម៉ៅ សូមអធិដ្ឋានច្រើនជាង។ ហើយព្រះវិហារនេះណែនាំឲ្យយើងគិតធ្វើដំណើររបៀបនេះ សូមឲ្យយើងចេះអធិដ្ឋាន ធ្វើដំណើររួមគ្នា ធ្វើដំណើរដោយកែប្រែចិត្តគំនិត។ អ្វីដែលមានសារៈសំខាន់គឺឲ្យយើងធ្វើដំណើរ ហើយព្រះជាម្ចាស់នឹងប្រទានឲ្យយើងដល់ស្ថានបរមសុខ ប៉ុន្តែអាស្រ័យលើយើង គឺយើងត្រូវបន្ទាបខ្លួន មានរបៀបទន់ភ្លន់ ចេះជួយគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយឲ្យយើងចេះធ្វើដំណើររួមគ្នាក្នុងព្រះសហគមន៍។ ព្រះសហគមន៍សន្តយ៉ាកុបនៅពាក់កណ្តាលផ្លូវពីភ្នំពេញទៅបាត់ដំបង ដូច្នេះដំណើររបស់យើងក៏ដូចគ្នាគឺនៅពាក់កណ្តាលផ្លូវទៅកាន់ព្រះជាម្ចាស់ទោះបីយើងចាស់ឬនៅក្មេង ដោយសារយើងទាំងអស់គ្នាយើងត្រូវស្លាប់ ប៉ុន្តែយើងត្រូវចេះបន្ទាបខ្លួន និងជួយគ្នាទៅវិញទៅមក យើងចេះយកគំរូព្រះយេស៊ូដើម្បីធ្វើដំណើរដូចព្រះយេស៊ូ ដូចសន្តប៉ូលដែរ។
ថ្ងៃនេះ សូមឲ្យកូនៗចេះយកព្រះវិហារធ្វើជាកន្លែងបូជនីចរនៅក្នុងជីវិតដើម្បីទៅស្ថានបរមសុខ កែប្រែចិត្តគំនិត ឲ្យយើងរួមគ្នា និងយកគំរូព្រះយេស៊ូដើម្បីធ្វើដំណើរនិងធ្វើតាមមាគ៌ារបស់ព្រះអង្គ៕
