ជនដ៏មានសុភមង្គលទាំង ៧
នៅប្រទេសថៃ ជាមរណសាក្សី

នៅប្រទេសថៃសម័យនោះ គ្រីស្តបរិស័ទរងការបៀតបៀនយ៉ាងខ្លាំងពីអាជ្ញាធរ។ គេហាមលោកគ្រូស៊ីផន អាយុ ២៣ឆ្នាំ មិនឱ្យអប់រំជំនឿជាដាច់ខាត ព្រមទាំងបង្ខំគាត់ឱ្យបោះបង់ជំនឿចោលទៀតផង។ ប៉ុន្តែ គាត់មិនព្រមធ្វើតាមទេ ដូច្នេះហើយ គេក៏សម្លាប់គាត់នៅថ្ងៃទី ១៦ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៤០។
នៅភូមិមួយទៀត ប៉ូលីសចាប់ដូនជី ២នាក់ គឺបងស្រី អាញ៉ែស និងបងស្រី លូស៊ី ឱ្យបោះបង់ចោលព្រះជាម្ចាស់ តែគាត់មិនព្រមធ្វើតាមទេ។ ប៉ូលីសខឹងណាស់ ក៏នាំបងស្រីពីរនាក់ទៅសម្លាប់នៅឯដីព្រះពរ (ដីរបស់ព្រះសហគមន៍ សម្រាប់កប់សពគ្រីស្តបរិស័ទ)។ ពេលនោះបងប្អូនឯទៀតៗក៏សុខចិត្តលះបង់ជិវិតរួមជាមួយបងស្រីដែរ។
ប៉ូលីសបាញ់ប្រហែល ២០គ្រាប់ រួចគេក៏ត្រឡប់ទៅវិញភ្លាម។ ភ្លាមនោះ អ្នកភូមិក៏ទៅជួយជីករណ្តៅសម្រាប់កប់សពទាំងប្រាំមួយនាក់នោះ គឺ៖ ១.បងស្រីអាញ៉ែស ភីឡា ៣១ឆ្នាំ ២.បងស្រីលូស៊ី ខាំបាង ២៣ឆ្នាំ ៣.អាកាថា ភុតថា ៥៩ឆ្នាំ ៤.សេស៊ីលីយ៉ា = ប៊ុតស៊ីវ៉ង់ ១៦ឆ្នាំ ៥. ប៉ីប៉ីអាណាអាំផៃ វ៉ង់វ៉ៃ ១៥ឆ្នាំ ៦. ម៉ារី ផន រ៉ង់វ៉ៃ ១៤ឆ្នាំ។

អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរព្យាការីអេសាយ អស ៥៦,១-៣.៦-៨

ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖«ចូរប្រព្រឹត្តតាមយុត្តិធម៌ និងកាន់សេចក្តីសុចរិត ដ្បិតការសង្គ្រោះរបស់យើងមកជិតបង្កើយ យើងក៏នឹងសម្តែងសេចក្តីសុចរិតរបស់យើងឱ្យអ្នករាល់គ្នាឃើញដែរ។ មនុស្សណាក៏ដោយ ឱ្យតែប្រព្រឹត្តដូច្នេះ គឺគោរពថ្ងៃសប្ប័ទឱ្យបានត្រឹមត្រូវឥតខ្ចោះ ព្រមទាំងមិនប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ណាមួយ អ្នកនោះមុខជាបានសុភមង្គលមិនខាន។ ជនបរទេសដែលជាប់ចិត្តនឹងព្រះអម្ចាស់ មិនត្រូវពោលថា «ព្រះអម្ចាស់មុខជានឹងញែកខ្ញុំចេញពីប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គពុំខាន» ដ្បិតព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា«បើជនបរទេសណាដែលជាប់ចិត្តនឹងយើង គោរពបម្រើយើង ស្រឡាញ់ព្រះនាមរបស់យើង សុខចិត្តបម្រើយើងទុកដូចម្ចាស់របស់ខ្លួន គោរពថ្ងៃសប្ប័ទឱ្យបានត្រឹមត្រូវឥតខ្ចោះ ហើយកាន់ខ្ជាប់តាមសម្ពន្ធមេត្រីរបស់យើង យើងនឹងនាំជនបរទេសទាំងនោះមកកាន់ភ្នំដ៏វិសុទ្ធរបស់យើង។ យើងនឹងធ្វើឱ្យគេសប្បាយរីករាយក្នុងដំណាក់របស់យើង ដែលជាកន្លែងសម្រាប់អធិដ្ឋាន។ យើងនឹងទទួលយញ្ញបូជា និងសក្ការបូជាដែលគេយកមកថ្វាយលើអាសនៈរបស់យើង ដ្បិតដំណាក់របស់យើងត្រូវគេហៅថា “ដំណាក់សម្រាប់ឱ្យប្រជាជនទាំងឡាយអធិដ្ឋាន”។ ព្រះអម្ចាស់ប្រមែប្រមូលជនជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលត្រូវនិរទេសឱ្យមកជួបជុំគ្នា ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា យើងនឹងប្រមូលអ្នកឯទៀតៗឱ្យ​មកជួបជុំជាមួយអ្នកដែលនៅជុំគ្នានេះថែមទៀត!»។

ទំនុកតម្កើងលេខ ៦៧ (៦៦), ២-៣.៥.៧-៨ បទពាក្យ ៧

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អ

អលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
ឱ! ព្រះអម្ចាស់អើយ! សូមយាងមក! សូមប្រទានសេចក្តីសុខសាន្តឱ្យយើងខ្ញុំផង ! សូមប្រោសយើងខ្ញុំឱ្យស្ងប់ចិត្ត ដោយនៅជាមួយព្រះអង្គ!។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តយ៉ូហាន យហ ៥,៣៣-៣៦

ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ជនជាតិយូដាថា៖«អ្នករាល់គ្នាចាត់គេឱ្យទៅសួរលោកយ៉ូហាន លោកក៏បានផ្តល់សក្ខីភាពអំពីសេចក្តីពិត។ ចំពោះខ្ញុំ ខ្ញុំមិនត្រូវការសក្ខីភាពពីមនុស្សណាឡើយ តែខ្ញុំពោលដូច្នេះ ដើម្បីឱ្យអ្នករាល់គ្នាទទួលការសង្គ្រោះ។ លោកយ៉ូហាននេះប្រៀបបាននឹងចង្កៀងដែលកំពុងឆេះ ហើយអ្នករាល់គ្នាក៏ចង់រីករាយនឹងពន្លឺនោះមួយស្របក់ដែរ។ រីឯខ្ញុំវិញ ខ្ញុំមានសក្ខីភាពមួយប្រសើរជាងសក្ខីភាពរបស់លោកយ៉ូហានទៅទៀត។ ព្រះបិតាប្រទានឱ្យខ្ញុំបង្ហើយកិច្ចការទាំងអំបាល់ម៉ាន គឺកិច្ចការដែលខ្ញុំធ្វើនេះហើយ ជាសក្ខីភាពបញ្ជាក់ថា ព្រះអង្គបានចាត់ខ្ញុំឱ្យមកមែន»។