សូមថ្លែងលិខិតគ្រីស្តទូតយ៉ាកុប យក ៤១,១-១០
បងប្អូនជាទីស្រាឡាញ់!
តើការទាស់ទែងឈ្លោះប្រកែកគ្នាក្នុងចំណោមបងប្អូន កើតមកពីអ្វី? តើមិនមែនមកពីចិត្តស្រើបស្រាលដែលប្រទាញប្រទង់គ្នា នៅក្នងសរីរាង្គរបស់បងប្អូនទេឬ?។ បងប្អូនមានចិត្តលោភលន់ តែមិនបានដូចការប៉ងប្រាថ្នាទេ បងប្អូនក៏សម្លាប់នឹងឈ្នានីសគេ ហើយនៅតែគ្មានបានផលអ្វី បងប្អូនឈ្លោះប្រកែកនិងទាស់ទែងគ្នា ក៏នៅតែពុំបានទទួលអ្វីដែរ ព្រោះបងប្អូនមិនទូលសូមពីព្រះជាម្ចាស់។ បងប្អូនទូលសូមដែរ តែឥតបានទទួល ព្រោះបងប្អូនទូលសូមដោយបំណងអាក្រក់ គឺបងប្អូនចង់បានសម្រាប់តែបំពេញចិត្តស្រើបស្រាលរបស់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះ។
មនុស្សក្បត់ចិត្តអើយ! បងប្អូនមិនជ្រាបទេឬថា ការស្រឡាញ់លោកកីយ៍ ធ្វើឱ្យខ្លួនទៅជាសត្រូវនឹងព្រះជាម្ចាស់?។ អ្នកណាចង់ធ្វើជាមិត្តសំឡាញ់នឹងលោកីយ៍ អ្នកនោះតាំងខ្លួនជាសត្រូវនឹងព្រះជាម្ចាស់!។ តើបងប្អូនស្មានថា សេចក្តីដែលមានចែងទុកក្នុងគម្ពីរ ឥតបានការអ្វីទេឬ គឺថាព្រះជាម្ចាស់មានព្រះហប្ញទ័យស្រឡាញ់វិញ្ញាណដែលព្រះអង្គប្រទានឱ្យមកគង់ក្នុងបងប្អូន រហូតដល់ប្រច័ណ្ឌ។ ក៏ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គមានព្រះហប្ញទ័យប្រណីសន្តោសខ្លាំងជាងនេះទៅទៀតដ្បិតមានចែងទុកក្នុងគម្ពីរថា “ព្រះជាម្ចាស់ប្រឆាំងនឹងមនុស្សមានអំនួត តែទ្រង់ប្រណីសន្តោសអស់អ្នកដែលដាក់ខ្លួន។
ដូច្នេះ សូមបងប្អូនគោរពចុះចូលព្រះជាម្ចាស់ ហើយប្រឆាំងនឹងមារ នោះវាមុខជារត់ចេញឆ្ងាយពីបងប្អូនមិនខាន។ សូមចូលទៅជិតព្រះជាម្ចាស់ នោះព្រះអង្គនឹងយាងមកជិតបងប្អូនវិញដែរ។ មនុស្សបាបអើយ! ចូរជម្រះខ្លួនឱ្យបានបរិសុទ្ធទៅ! មនុស្សចិត្ដពីរអើយ! ចូរជម្រះចិត្ដគំនិតឱ្យបានស្អាតឡើង!។ ចូរទទួលស្គាល់ថា ខ្លួនធ្លាក់ដល់កម្រិត ណាហើយ ចូរកាន់ទុក្ខ និងសោកសង្រេង ព្រមទាំងធ្វើឱ្យសំណើចក្អាកក្អាយរបស់អ្នករាល់គ្នា ប្រែទៅជាទុក្ខសោក ហើយឱ្យអំណរសប្បាយរបស់អ្នករាល់គ្នាប្រែទៅជាទុក្ខព្រួយវិញ។ ចូរបន្ទាបខ្លួននៅចំពោះព្រះភក្រ្តព្រះជាម្ចាស់ នោះព្រះអង្គនឹងលើកតម្កើងអ្នករាល់គ្នាជាមិនខាន់។
ទំនុកតម្កើងលេខ ៥៥ (៥៤),៧-១១.២៣ បទពាក្យ ៧
៧ | ទូលបង្គំតែងនឹកគិតថា | បើខ្ញុំនេះណាប្រែមានស្លាប | |
ខ្ញុំនឹងហោះហើររៀងដរាប | រកទីសម្រាប់ជ្រកលាក់ខ្លួន | ។ | |
៨ | ខ្ញុំនឹងហោះហើរទៅឱ្យឆ្ងាយ | ទៅឯទីនាយសំងំពួន | |
ដេកទាំងយប់ថ្ងៃឱ្យបាត់សូន្យ | ក្នុងរហោស្ថានស្មសានស្ងាត់ | ។ | |
៩ | ខ្ញុំនឹងភៀសខ្លួនទៅឱ្យឆ្ងាយ | មិននៅរៀងអាយទៅឱ្យបាត់ | |
បើទៅយ៉ាងឆាប់ល្អពេកក្តាត់ | ជៀសឱ្យរួចផុតព្យុះសង្ឃរា | ។ | |
១០ | ឱព្រះអម្ចាស់ថ្លៃខ្ញុំអើយ | សូមជួយកុំឱ្យពួកបច្ចា | |
និយាយស្តាប់បានគ្រប់អាត្មា | ព្រោះតែពួកវាចិត្តអប្រីយ៍ | ។ | |
១១ | ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃមានសុទ្ធតែ | ទាស់ទែងឥតល្ហែមិនដឹងអី | |
អពពើពាលាកាប់ប្រល័យ | សាហាវពេកក្រៃទាំងក្រៅក្នុង | ។ | |
២៣ | ចូរផ្ញើជីវិតលើព្រះម្ចាស់ | នោះមិនប្រទះក្តីតក់ស្លុត | |
ព្រះអង្គគាំទ្រអ្នកឱ្យផុត | ពីភ័យរន្ធត់មានសេរី | ។ |
ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម កាឡា ៦,១៤
អលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
ខ្ញុំអួតអាងតែលើឈើឆ្កាងរបស់ព្រះអម្ចាស់! ដោយសារឈើឆ្កាងនេះ អ្វីៗក្នុងពិភពលោក
លែងមានទាក់ទាមនឹងខ្ញុំទៀតហើយ ហើយខ្ញុំក៏លែងមានទាក់ទាមអ្វីនឹងពិភពលោកទៀតដែរ។ អាលេលូយ៉ា!
សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាកុស មក ៩,៣០-៣៧
ព្រះយេស៊ូ និងក្រុមសាវ័កយាងកាត់តាមស្រុកកាលីឡេ។ ព្រះអង្គមិនសព្វព្រះហប្ញទ័យឱ្យនរណាដឹងឡើយ។ ព្រះអង្គបង្រៀនក្រុមសាវ័កដោយមានព្រះបន្ទូលថាបុត្រមនុស្ស ត្រូវគេបញ្ជូនទៅក្នុងកណ្តាប់ដៃមនុស្សលោក គេនឹងធ្វើគុតព្រះអង្គ ប៉ុន្តែ បីថ្ងៃក្រោយពីគេសម្លាប់ ព្រះអង្គនឹងមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ ក្រុមសាវ័កពុំបានយល់ព្រះបន្ទូលនេះឡើយ តែគេមិនហ៊ានទូលសួរព្រះអង្គទេ។
ព្រះយេស៊ូ និងក្រុមសាវ័កធ្វើដំណើរមកដល់ក្រុងកាផានុម។ កាលព្រះអង្គគង់នៅក្នុងផ្ទះ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលសួរក្រុមសាវ័កថា៖ «ពេលដើរតាមផ្លូវ តើអ្នករាល់គ្នានិយាយអំពីរឿងអ្វី?»។ ក្រុមសាវ័កនៅស្ងៀម ដ្បិតកាលធ្វើដំណើរតាមផ្លូវ គេប្រកែកគ្នា ចង់ដឹងថា ក្នុងចំណោមពួកគេ អ្នកណាធំជាងគេ។ ព្រះយេស៊ូគង់ចុះ ទ្រង់ត្រាស់ហៅសាវ័កទាំងដប់ពីរនាក់មក ហើយមានព្រះបន្ទូលថា៖«អ្នកណាចង់ធ្វើមេគេអ្នកនោះ ត្រូវដាក់ខ្លួនជាកូនគេ ព្រមទាំងបម្រើគេទាំងអស់គ្នាផង»។ បន្ទាប់មកព្រះអង្គយក ក្មេងម្នាក់ឱ្យមកឈរនៅកណ្តាលក្រុមសាវ័ក។ ព្រះអង្គឱបក្មេងនោះរួចមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ក្រុមសាវ័កថា៖«អ្នកណាទទួលក្មេងណាម្នាក់ ដូចក្មេងនេះក្នុងនាមខ្ញុំ ក៏ដូចជាបានទទួលខ្ញុំដែរ ហើយអ្នកណាទទួលខ្ញុំ មិនត្រឹមតែទទួលខ្ញុំប៉ុណ្ណោះទេគឹទទួលព្រះអង្គដែលបានចាត់ខ្ញុំឱ្យមកនោះដែរ»។