អត្ថបទព្រះគម្ពីរថ្ងៃអង្គារទី២១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២១អាទិត្យទី០៤ រដូវអបអរសាទរ

ឬសន្តសិលាកានីស្ស ជាបូជាចារ្យ
និងជាគ្រូបាធ្យាយ

លោកសិលាកានីស្ស កើតនៅក្រុងនិមែក (ប្រទេសឡូឡង់ដ៏សព្វថ្ងៃ) នាឆ្នាំ ១៥២១ ហើយទទួលអគ្គសញ្ញាជាបូជាចារ្យក្នុងក្រុមគ្រួសារ “សហជិវិនរបស់ព្រះយេស៊ូ”។ លោកខិតខំបង្កើតសាលារៀនជាច្រើនសម្រាប់អប់រំយុវជន។ លោកនិពន្ធសៀវភៅជាច្រើនដែរ ដើម្បីថែរក្សាការពារជំនឿដ៏ពិតប្រាកដនៃព្រះសហគមន៍កាតូលិក។ លោកទទួលមរណភាពនៅឆ្នាំ ១៥៩៧។

អត្ថបទទី
សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរបទចំរៀងរបស់ព្រះបាទសាឡូម៉ូន បច ២,៨-១៤

នាងខ្ញុំឮសំនៀងម្ចាស់ជីវិតខ្ញុំ។ គាត់កំពុងតែមកទាំងលោតផ្លោះនៅលើភ្នំតូចធំ។ ម្ចាស់ជីវិតរបស់ខ្ញុំរត់លឿនដូចក្តាន់ ឬដូចប្រើសស្ទាវ មើល៍គាត់ឈរនៅខាងក្រៅផ្ទះ គាត់ អើតតាមបង្អួច ហើយពិនិត្យមើលតាមចម្រឹង។ ម្ចាស់ជីវិតខ្ញុំបំន្លឺសំឡេងមកខ្ញុំថា៖«អូនសម្លាញ់មាសបងអើយ! ចូរក្រោកឡើង! ស្រីស្រស់ស្អាតអើយ! ចូរចេញមក! ដ្បិតរដូវរងារកន្លងផុតទៅហើយ! រីឯភ្លៀងក៏ឈប់បង្អុរមកទៀតដែរ។ បុប្ផារីកស្គុះស្គាយពាសពេញស្រុក ដល់ពេលដែលបក្សាបក្សីយំខ្ញៀវខ្ញារ លលកបូលលាន់ឮពេញក្នុងស្រុកយើង​។ ដើមស្វាយចាប់ផ្តើមផ្លែ ដើមទំពាំងបាយជូរមានផ្កាសាយក្លិនក្រអូប។ អូនសម្លាញ់​មាស​បងអើយ! ចូរក្រោកឡើង! ស្រីស្រស់ស្អាតអើយ! ចូរចេញមក! ព្រលឹងមាសបង​ប្រៀប​ដូចជាព្រាបលាក់ខ្លួននៅតាមក្រហែងថ្ម។ សូមបង្ហាញមុខអូនឱ្យបងឃើញផង! សូមបន្លឺសំឡេងឱ្យបងឮផង ដ្បិតសំឡេងអូនពីរោះ ហើយមុខរបស់អូនស្អាតណាស់»។

ទំនុកតម្កើងលេខ ៣៣ ,២-៣.១១-១២.២០-២១ បទព្រហ្មគីតិ

២.ដេញពិណលើកតម្កើងព្រះនៃយើងគ្មានអ្វីស្មើ
លេងចាប៉ីបណ្តើរដេញបង្ហើរខ្សែដប់ថ្វាយ ។
៣.ចូរច្រៀងទំនុកថ្មីទាំងតន្រ្តីកុំជិនណាយ
សូរសៀងពិរោះក្រៃពេលសប្បាយអបអរទ្រង់ ។
១១.ឯផែនការព្រះអង្គស្ថិតនៅគង់មិនអន្តរាយ
គម្រោងការទាំងឡាយមិនរលាយនៅស្ថិតស្ថេរ ។
១២.ប្រជាដែលគោរពបម្រើគ្រប់គ្មានទំនេរ
ទុកជាព្រះឥតប្រែនោះជួបតែសុខគ្រប់គ្រា ។
ជនដែលព្រះអង្គជ្រើសឥតមានឃ្នើសជាទ្រព្យា
ជារាស្ត្រផ្ទាល់អង្គានោះមុខជារួចផុតទុក្ខ ។
២០.យើងសូមផ្ញើជីវិតលើព្រះពិតឥតខកខាន
ជាខែលដ៏ចំណានសង្គ្រោះប្រាណផុតភិតភ័យ ។
២១.យើងខ្ញុំសែនរីករាយចិត្តសប្បាយអរពេកក្រៃ
សូមផ្ញើជីវិតថ្លៃលើព្រះទ័យល្អបំផុត ។

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អ

អលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
ឱ អេម៉ានូអែលអើយ! សូមយាងមក! ព្រះអង្គបានប្រទានធម្មវិន័យឱ្យយើងខ្ញុំ!
ព្រះអង្គជាព្រះមហាក្សត្ររបស់យើងខ្ញុំ! ព្រះអម្ចាស់ជាព្រះរបស់យើងខ្ញុំ! សូមយាងមកសង្គ្រោះយើងខ្ញុំផង។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តលូកា លក ១,៣៩-៤៥

នៅគ្រានោះ នាងម៉ារីប្រញាប់ប្រញាល់ធ្វើដំណើរទៅកាន់ភូមិមួយនៅតំបន់ភ្នំ ក្នុងស្រុកយូដា។ នាងចូលទៅក្នុងផ្ទះលោកសាការី ហើយជម្រាបសួរនាងអេលីសាបិត។ ពេលនាងអេលីសាបិតឮនាងម៉ារីជម្រាបសួរ ទារកនៅក្នុងផ្ទៃនាងបំរះឡើង ហើយគាត់ក៏ពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ រួចបន្លឺសំឡេងឡើងថា៖«ព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានពរដល់នាងលើសស្ត្រីនានា ព្រះអង្គក៏ប្រទានពរដល់បុត្រនាងដែរ។ តើរូបខ្ញុំនេះមានឋានៈអ្វីបានជាមាតានៃព្រះអម្ចាស់របស់ខ្ញុំមកសួរសុខទុក្ខខ្ញុំដូច្នេះ?។ កាលខ្ញុំឮពាក្យជម្រាបសួររបស់នាង ស្រាប់តែកូននៅក្នុងផ្ទៃបំរះឡើងដោយអំណរសប្បាយ។ នាងពិតជាមានសុភមង្គលមែន ព្រោះនាងបានជឿថា ព្រះបន្ទូលដែលព្រះអម្ចាស់ប្រាប់នាង។ មុខជានឹងសម្រេចមិនខាន»។

Facebook
Twitter
LinkedIn