អត្ថបទទី ១
គេជ្រើសរើសមហាបូជាចារ្យគ្រប់ៗរូប ពីចំណោមមនុស្ស ហើយតែងតាំងសំរាប់អោយទាក់ទងជាមួយព្រះជាម្ចាស់ ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់មនុស្សលោក ក្នុងការថ្វាយតង្វាយ និងថ្វាយយញ្ញបូជារំដោះបាបមនុស្ស។ លោកមហាបូជាចារ្យអាចមានអធ្យាស្រ័យដល់មនុស្សល្ងិតល្ងង់ និងមនុស្សវង្វេងបាន ព្រោះខ្លួនលោកផ្ទាល់ក៏ទន់ខ្សោយ ហើយដោយលោកទន់ខ្សោយ ដូច្នេះ លោកត្រូវថ្វាយយញ្ញបូជាសំរាប់អោយខ្លួនលោកផ្ទាល់ និងប្រជារាស្ត្ររួចពីបាប។ គ្មាននរណាតាំងខ្លួនឯងអោយបំពេញមុខងារដ៏ប្រសើរនេះបានឡើយ គឺទាល់តែព្រះជាម្ចាស់ត្រាស់ហៅដូចលោកអរ៉ុន ទើបបំពេញបាន។
រីឯ ព្រះគ្រីស្ដវិញក៏ដូច្នោះដែរ ព្រះអង្គពុំបានលើកតម្កើងព្រះអង្គផ្ទាល់ធ្វើជាមហាបូជាចារ្យឡើយ គឺព្រះជាម្ចាស់ទេតើ ដែលបានតែងតាំងព្រះអង្គ ដោយមានព្រះបន្ទូលមកកាន់ព្រះអង្គថា៖
«ព្រះអង្គជាបុត្ររបស់យើង
គឺយើងហ្នឹងហើយដែលបាន
ទទួលព្រះអង្គធ្វើជាបុត្រនៅថ្ងៃនេះ»។
ត្រង់ចំណុចនេះ យើងមានសេចក្ដីជាច្រើនដែលត្រូវនិយាយ ជាសេចក្ដីដែលពិបាកពន្យល់ ព្រោះបងប្អូនបែរជាក្រនឹងយល់។
ទំនុកតម្កើងលេខ ៧៨ៈ ៣, ៤, ៦-៧, ៨
៣. យើងបានឮគេប្រាប់ អោយយើងស្តាប់ជាដំណឹង
ដូនតាលោកខំប្រឹង តំណាលរឿងគ្រប់ទាំងអស់ ។
៤. តំណាលពីប្ញទ្ធា នុភាពជាស្នាព្រះហស្ត
អស្ចារ្យគ្មានចន្លោះ ល្អឥតខ្ចោះទ្រង់ប្រព្រឹត្ត ។
៦. អោយកូនជាន់ក្រោយស្គាល់ ព្រះអង្គផ្ទាល់កុំងាករេ
កូចៅកើតហូរហែ បង្រៀនគេតរហូត ។
៧. អោយគែផ្ញើជីវិត ព្រះស្នេហ៍ស្និទ្ធមិនភរភូត
គោរពតាមបែបបទ ចាំអោយស្ទាត់ស្នាព្រះហស្ត ។
៨. កុំអោយប្រជាជន ចិត្តទោរទន់ប្រព្រឹត្តហួស
ដូចដូនតាទាំងនោះ ចិត្តរឹងរូសប៉ងប្រឆាំ ។
គំនិតរៀចវេរល្អៀង ចិត្តមិនទៀងមិនស្មោះត្រង់
នាំគ្នាក្បត់ព្រះអង្គ មិនទៀងត្រង់សោះឡើយណា ។
អត្ថបទគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាកុស ២ៈ១-១២
ព្រះយេស៊ូប្រោស មនុស្សខ្វិនម្នាក់ឲ្យបានជា
ប៉ុន្មានថ្ងៃក្រោយមក ព្រះយេស៊ូយាងត្រឡប់មកក្រុងកាផានុមវិញ ហើយអ្នកស្រុកឮដំណឹងថាព្រះអង្គគង់នៅក្នុងផ្ទះ។ ២មានមនុស្សយ៉ាងច្រើនមកមូលផ្តុំគ្នាកកកុញ គ្មានសល់កន្លែងណាសោះឡើយ សូម្បីតែនៅមាត់ទ្វារផ្ទះក៏គ្មានសល់ដែរ។ ព្រះយេស៊ូថ្លែងព្រះបន្ទូល ឲ្យគេស្តាប់។ មានបុរសបួននាក់សែងមនុស្សខ្វិនដៃ ខ្វិនជើងម្នាក់មករកព្រះអង្គ។ ប៉ុន្តែដោយមានមនុស្សច្រើនពេក គេពុំអាចនាំមនុស្សខ្វិននោះទៅជិតព្រះយេស៊ូបានឡើយ។ ដូច្នេះគេក៏ចោះដំបូលផ្ទះ ចំពីលើកន្លែងដែលព្រះអង្គគង់ ហើយសម្រូតមនុស្សខ្វិននៅលើគ្រែស្នែង ចុះតាមប្រឡោះមក។ កាលព្រះយេស៊ូឈ្វេងយល់ជំនឿរបស់អ្នកទាំងនោះ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់អ្នកពិការថា៖ «កូនអើយ! ខ្ញុំអត់ទោសឲ្យអ្នកបានរួចពីបាបហើយ»។ ពួកធម្មាចារ្យខ្លះដែលអង្គុយនៅទីនោះ រិះគិតក្នុងចិត្តថា៖ «ហេតុដូចម្តេច បានជាអ្នកនេះហ៊ានប្រមាថព្រះជាម្ចាស់ ដោយពោលពាក្យស្មើនឹងព្រះអង្គបែបនេះ ? ក្រៅ ពីព្រះជាម្ចាស់មួយព្រះអង្គ តើនរណាអាចអត់ទោសមនុស្ស ឲ្យរួចពីបាបបាន!»។ ព្រះយេស៊ូឈ្វេងយល់ចិត្តគំនិតរបស់គេភ្លាម ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាអ្នករាល់គ្នារិះគិតដូច្នេះ? បើខ្ញុំប្រាប់អ្នកពិការនេះថា ”ខ្ញុំអត់ទោសឲ្យអ្នកបានរួចពីបាបហើយ”ឬថា “ចូរក្រោកឡើងយកគ្រែស្នែងរបស់អ្នកដើរទៅចុះ” តើឃ្លាមួយណាស្រួលនិយាយជាង? ប៉ុន្តែខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាដឹងថាបុត្រមនុស្សមានអំណាចនឹងអត់ទោសឲ្យមនុស្ស នៅលើផែនដីនេះរួចពីបាបបាន»។ព្រះអង្គងាកទៅរកអ្នកខ្វិន ហើយមានព្រះបន្ទូលថា៖ «ចូរក្រោកឡើង យកគ្រែស្នែងរបស់អ្នក ដើរទៅផ្ទះវិញទៅ!»។ មនុស្សខ្វិនក៏ក្រោកឈរឡើងភ្លាមយកគ្រែស្នែងរបស់ខ្លួន ដើរកាត់មុខមនុស្សទាំងអស់ចេញទៅធ្វើឲ្យគេគ្រប់គ្នាស្ញប់ស្ញែងយ៉ាងខ្លាំង ហើយលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ទាំងពោលថា៖ «យើងមិនដែលបានឃើញការអស្ចារ្យណាមួយ ដូចពេលនេះឡើយ!»។
