ព្រះបន្ទូលប្រចាំថ្ងៃទី ០២ ខែមិនា ឆ្នាំ២០២០

ការ​កាត់​ទោស​នៅ​គ្រា​ចុង​ក្រោយ​បង្អស់
ព្រះបន្ទូលដំណឹងល្អ សន្តសន្តលូកា ២៥.៣១-៤៦

«នៅ​ពេល​បុត្រ​មនុស្ស​យាង​មក ជា​មួយ​ពួក​ទេវទូត​ប្រកប​ដោយ​សិរីរុងរឿង លោក​នឹង​គង់​នៅ​លើ​បល្ល័ង្ក​ដ៏​រុងរឿង។  ​ពេល​​​នោះ មនុស្ស​គ្រប់​ជាតិ​សាសន៍​នឹង​មក​ផ្ដុំ​គ្នា​នៅ​មុខ​លោក លោក​នឹង​ញែក​គេ​ចេញ​ពី​គ្នា ដូច​អ្នក​គង្វាល​ញែក​ចៀម​ចេញ​ពី​ពពែ  គឺ​អោយ​ចៀម​នៅ​ខាង​ស្ដាំ ពពែ​នៅ​ខាង​ឆ្វេង។ ពេល​នោះ ព្រះមហាក្សត្រ​នឹង​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​កាន់​អស់​អ្នក​នៅ​ខាង​ស្ដាំ​ព្រះអង្គ​ថា “អស់​អ្នក​ដែល​ព្រះបិតា​ខ្ញុំ​បាន​ប្រទាន​ពរ​អើយ ! ចូរ​នាំ​គ្នា​មក​ទទួល​ព្រះរាជ្យ​ ដែល​ទ្រង់​បាន​រៀប​ទុក​អោយ​អ្នក​រាល់​គ្នា តាំង​ពី​កំណើត​ពិភព​លោក​មក ដ្បិត​កាល​យើង​ឃ្លាន អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​អោយ​អាហារ​យើង​បរិភោគ កាល​យើង​ស្រេក អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​អោយ​ទឹក​យើង​ពិសា កាល​យើង​ជា​ជន​បរទេស អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ទទួល​យើង​អោយ​ស្នាក់​អាស្រ័យ កាល​យើង​គ្មាន​សម្លៀកបំពាក់ អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​យក​សម្លៀកបំពាក់​មក​អោយ​យើង កាល​យើង​មាន​ជំងឺ អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​មក​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​យើង ហើយ​កាល​យើង​ជាប់​ឃុំឃាំង អ្នក​រាល់​គ្នា​ក៏​បាន​មក​សួរ​យើង​ដែរ”។ ពួក​អ្នក​សុចរិត​ទូល​ ព្រះអង្គ​វិញ​ថាៈ “បពិត្រ​ព្រះ​អម្ចាស់ ! តើ​យើង​ខ្ញុំ​ដែល​បាន​ឃើញ​ព្រះអង្គ​ឃ្លាន ហើយ​យក​ម្ហូប​អាហារ​មក​ថ្វាយ​ព្រះអង្គ​សោយ ឬ​ឃើញ​ព្រះអង្គ​ស្រេក ហើយ​យក​ទឹក​មក​ថ្វាយ​ព្រះអង្គ​សោយ​ពី​អង្កាល់ ? ។ តើ​យើង​ខ្ញុំ​ដែល​​​​បាន​ឃើញ​ព្រះអង្គ​ជា​ជន​បរទេស ហើយ​ទទួល​ព្រះអង្គ​អោយ​​ស្នាក់​អាស្រ័យ ឬ​ឃើញ​ព្រះអង្គ​គ្មាន​សម្លៀកបំពាក់ ហើយ​យក​សម្លៀកបំពាក់​មក​ថ្វាយ​ព្រះអង្គ​ពី​អង្កាល់?។ តើ​យើង​ខ្ញុំ​ដែល​បាន​ឃើញ​ព្រះអង្គ​ប្រឈួន ឬ​ជាប់​ឃុំឃាំង ហើយ​មក​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​ព្រះអង្គ​ពី​អង្កាល់?”។  ព្រះមហាក្សត្រ​នឹង​មាន​ ព្រះ​បន្ទូល​តប​ទៅ​គេ​ថា “យើង​សុំ​ប្រាប់​អោយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដឹង​ច្បាស់​ថា គ្រប់​ពេល​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ទាំង​នោះ ចំពោះ​អ្នក​តូចតាច​ជាង​គេ​បំផុត​ម្នាក់ ដែល​ជា​បង​ប្អូន​របស់​យើង​នេះ អ្នក​រាល់​គ្នា​ក៏​ដូច​ជា​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​យើង​ដែរ”។

បន្ទាប់​មក ព្រះអង្គ​នឹង​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​ពួក​អ្នក​នៅ​ខាង​ឆ្វេង​ថាៈ “ពួក​ត្រូវ​បណ្ដាសា​អើយ ! ចូរ​ថយ​ចេញ​អោយ​ឆ្ងាយ​ពី​យើង ហើយ​ធ្លាក់​ទៅ​ក្នុង​ភ្លើង​ដែល​ឆេះ​អស់កល្ប​ជានិច្ច ជា​ភ្លើង​បម្រុង​ទុក​សំរាប់​ផ្ដន្ទាទោស​មារ​សាតាំង និង​បរិវារ​របស់​វា​នោះ​ទៅ !  ដ្បិត​កាល​យើង​ឃ្លាន អ្នក​រាល់​គ្នា​ពុំ​បាន​អោយ​ម្ហូប​អាហារ​យើង​បរិភោគ​ទេ កាល​យើង​ស្រេក អ្នក​រាល់​គ្នា​ក៏​ពុំ​បាន​អោយ​ទឹក​យើង​ពិសា​ដែរ កាល​យើង​ជា​ជន​បរទេស​ អ្នក​រាល់​គ្នា​ពុំ​បាន​ទទួល​យើង​អោយ​ស្នាក់​អាស្រ័យ​ឡើយ កាល​យើង​គ្មាន​សម្លៀកបំពាក់ អ្នក​រាល់​គ្នា​ក៏​ពុំ​បាន​យក​សម្លៀកបំពាក់​មក​អោយ​យើង​ដែរ កាល​យើង​មាន​ជំងឺ និង​ជាប់​ឃុំឃាំង អ្នក​រាល់​គ្នា​ពុំ​បាន​មក​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​យើង​ទាល់​តែ​សោះ”។ ពួក​នោះ​នាំ​គ្នា​ទូល​ ព្រះ​អង្គ​ថា “បពិត្រ​ព្រះអម្ចាស់ ! តើ​យើង​ខ្ញុំ​មាន​ដែល​បាន​ឃើញ​ព្រះអង្គ​ឃ្លាន ឃើញ​ព្រះអង្គ​ស្រេក ឃើញ​ព្រះអង្គ​ជា​ជន​បរទេស ឃើញ​ព្រះអង្គ​គ្មាន​សម្លៀកបំពាក់ ឃើញ​ព្រះអង្គ​ប្រឈួន ឬ​ជាប់​ឃុំឃាំង ហើយ​យើង​ខ្ញុំ​មិន​ដែល​ជួយ​ព្រះអង្គ​សោះ​ពី​អង្កាល់ ? ”។ ព្រះអង្គ​មាន​ព្រះបន្ទូល​ទៅ​គេ​ថា “យើង​សុំ​ប្រាប់​អោយ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដឹង​ច្បាស់​ថា គ្រប់​ពេល​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ទាំង​នោះ ចំពោះ​អ្នក​តូចតាច​ជាង​គេ​បំផុត​ម្នាក់ ដែល​ជា​បង​ប្អូន​របស់​យើង​នេះ អ្នក​រាល់​គ្នា​ក៏​ដូច​ជា​មិន​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​យើង​ដែរ”។ អ្នក​ទាំង​នេះ​នឹង​ត្រូវ​ទទួល​ទោស​អស់កល្ប​ជានិច្ច រីឯ​អ្នក​សុចរិត​វិញ នឹង​ទទួល​ជីវិត​អស់កល្ប​ជានិច្ច»។

Facebook
Twitter
LinkedIn