ជំពូក ២
និមិត្តហេតុអស្ចារ្យអំពីស្នែងបួន និងជាងដែកបួននាក់
1 (១.១៨) ខ្ញុំក្រឡេកមើលទៅ ខ្ញុំនិមិត្តឃើញស្នែងបួន។ 2 (១៩) ខ្ញុំក៏សួរទេវទូតដែលនិយាយជាមួយខ្ញុំថា៖ «តើស្នែងទាំងបួននោះជាតំណាងអ្វី?»។ ទេវទូតតបមកខ្ញុំថា៖ «ស្នែងទាំងនោះជាតំណាងប្រជាជាតិដែលបានកម្ចាត់កម្ចាយអ្នកស្រុកយូដា អ្នកស្រុកអ៊ីស្រាអែល និងអ្នកក្រុងយេរូសាឡឹម»។
3 (២០) បន្ទាប់មក ព្រះអម្ចាស់ប្រទានឲ្យខ្ញុំឃើញជាងដែកបួននាក់។ 4 (២១) ខ្ញុំសួរថា៖ «តើអ្នកទាំងនេះមកធ្វើអ្វី?»។ ព្រះអង្គពន្យល់ប្រាប់ខ្ញុំថា៖ «ស្នែងទាំងបួនបានកម្ចាត់កម្ចាយអ្នកស្រុកយូដា គ្មាននរណាអាចតទល់នឹងពួកគេឡើយ។ ប៉ុន្តែ ជាងដែកទាំងបួននាក់នាំគ្នាមក ដើម្បីបំភ័យ និងកម្ទេចស្នែងនៃប្រជាជាតិទាំងបួនដែលបានប្រើកម្លាំងវាយស្រុកយូដា និងកម្ចាត់កម្ចាយប្រជាជន»។
និមិត្តហេតុអស្ចារ្យអំពីខ្សែរង្វាស់
5 (២.១) ខ្ញុំក្រឡេកមើលទៅ ខ្ញុំនិមិត្តឃើញបុរសម្នាក់កាន់ខ្សែរង្វាស់មួយ។ 6 (២) ខ្ញុំសួរបុរសនោះថា លោកអញ្ជើញទៅណា។ លោកតបមកវិញថា៖ «ខ្ញុំទៅវាស់ក្រុងយេរូសាឡឹម ដើម្បីឲ្យដឹងប្រវែងទទឹង និងបណ្តោយ»។ 7 (៣) ពេលនោះ ទេវទូតដែលនិយាយជាមួយខ្ញុំ ដើរទៅមុខ ហើយមានទេវទូតមួយរូបទៀតមកជួប 8 (៤) ដោយប្រាប់ថា៖ «ចូររត់ទៅប្រាប់យុវជនដែលកាន់ខ្សែរង្វាស់នោះថា: យេរូសាឡឹមនឹងទៅជាក្រុងមួយដែលគ្មានកំពែង ព្រោះមានមនុស្ស និងសត្វជាច្រើនរស់នៅ។ 9 (៥) រីឯយើងវិញ យើងនឹងនៅទីនេះធ្វើជាកំពែងភ្លើងការពារក្រុង ហើយយើងក៏ទៅជាសិរីរុងរឿងរបស់ក្រុងនេះដែរ» - នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។
ព្រះអម្ចាស់ហៅអ្នកជាប់ជាឈ្លើយត្រឡប់មកវិញ
10 (៦) «យើងបានកម្ចាត់កម្ចាយអ្នករាល់គ្នា
ទៅតាមទិសទាំងបួន!
- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។
ឥឡូវនេះ ចូរនាំគ្នាប្រញាប់ប្រញាល់
រត់ចាកចេញពីស្រុកខាងជើងមក!
- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។
11 (៧) ប្រជាជនក្រុងស៊ីយ៉ូនដែលតាំងទីលំនៅ
ក្នុងស្រុកបាប៊ីឡូនអើយ
ចូរនាំគ្នារត់ចេញពីទីនោះជាប្រញាប់!»។
12 (៨) ព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូល
ព្រះអង្គប្រទានអំណាច និងចាត់ខ្ញុំឲ្យទៅ
ប្រាប់ប្រជាជាតិនានា
ដែលរឹបអូសយកស្រុករបស់អ្នករាល់គ្នាថា:
«អ្នកណាប៉ះពាល់អ្នករាល់គ្នា
ក៏ដូចជាប៉ះពាល់ប្រស្រីភ្នែករបស់យើងដែរ។
13 (៩) យើងនឹងលើកដៃប្រហារ
ប្រជាជាតិទាំងនោះ
ពួកគេនឹងក្លាយទៅជាឈ្លើយ
នៃពួកទាសកររបស់ខ្លួន»
ពេលនោះ អ្នករាល់គ្នានឹងទទួលស្គាល់ថា
ព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូល
ពិតជាបានចាត់ខ្ញុំឲ្យមកមែន។
14 (១០) «ប្រជាជននៃក្រុងស៊ីយ៉ូនអើយ
ចូរស្រែកហ៊ោដោយអំណរ!
ចូរសប្បាយរីករាយឡើង!
ដ្បិតយើងមករកអ្នកហើយ
យើងនឹងស្ថិតនៅក្នុងចំណោមអ្នក!»
- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។
15 (១១) «នៅថ្ងៃនោះ ប្រជាជាតិជាច្រើន
នឹងជំពាក់ចិត្តលើយើង ជាព្រះអម្ចាស់
ហើយធ្វើជាប្រជារាស្ដ្ររបស់យើង
តែយើងនឹងស្ថិតនៅជាមួយអ្នក»។
ពេលនោះ អ្នកនឹងទទួលស្គាល់ថា
ព្រះអម្ចាស់នៃពិភពទាំងមូល
បានចាត់ខ្ញុំឲ្យមករកអ្នក។
16 (១២) ព្រះអម្ចាស់នឹងយកស្រុកយូដា
ធ្វើជាទឹកដីរបស់ព្រះអង្គផ្ទាល់
ក្នុងទឹកដីដ៏វិសុទ្ធ
ព្រះអង្គនឹងជ្រើសរើសក្រុងយេរូសាឡឹម
ដូចពីមុន។
17 (១៣) សត្វលោកទាំងឡាយត្រូវស្ងៀមស្ងាត់
នៅចំពោះព្រះភ័ក្ត្រព្រះអម្ចាស់
ដ្បិតព្រះអង្គតើនឡើង ហើយយាងចេញ
ពីព្រះដំណាក់ដ៏វិសុទ្ធរបស់ព្រះអង្គ។
