ពាក្យលំនាំ
លិខិតរបស់លោកប៉ូលផ្ញើជូនគ្រីស្តបរិស័ទនៅស្រុកកាឡាទី
ស្រុកកាឡាទី: សព្វថ្ងៃនៅប៉ែកខាងជើងប្រទេសទួរគី។
គ្រីស្តទូតប៉ូលបានផ្សាយដំណឹងល្អនៅស្រុកកាឡាទី នៅចន្លោះ គ.ស.៤៩-៥០ (កិច្ចការ ១៦.៦ និង១៨.២៣)។ ប្រជាជនស្រុកនោះពុំដែលបានស្គាល់គម្ពីរវិន័យរបស់លោកម៉ូសេទេ តែពួកគេបានទទួលដំណឹងល្អ និងថ្វាយខ្លួនចំពោះព្រះគ្រីស្តដោយចិត្តស្មោះ។ ពេលលោកប៉ូលចាកចេញពីពួកគេ មានជនជាតិយូដាខ្លះបានមកញុះញង់បញ្ចុះបញ្ចូលពួកគេឲ្យគោរពតាមប្រពៃណីសាសនាយូដា គឺឲ្យប្រព្រឹត្តតាមគម្ពីរវិន័យលោកម៉ូសេ មានធ្វើពិធីកាត់ស្បែកជាដើម។ លោកប៉ូលបានទទួលដំណឹងនេះនៅពេលលោកស្នាក់នៅក្រុងអេភេសូ ក្នុងគ.ស.៥៦-៥៧។ លោកក៏សរសេរលិខិតមួយច្បាប់ទៅប្រៀនប្រដៅអស់អ្នក ដែលវង្វេងតាមជនជាតិយូដានោះ ឲ្យវិលត្រឡប់មករកជំនឿត្រឹមត្រូវវិញ។
គោលសំខាន់ៗ:
ក្នុងលិខិតនេះ លោកប៉ូលសរសេរដោយប្រើពាក្យធ្ងន់ៗបន្ដិច ដើម្បីរំឭកគ្រីស្តបរិស័ទអំពីគោលសំខាន់នៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះគ្រីស្ត។ តាមដំណឹងល្អនេះ ព្រះជាម្ចាស់សង្គ្រោះអ្នកជឿ មកពីគេពឹងផ្អែកលើព្រះគ្រីស្ត គឺពុំមែនពឹងផ្អែកលើពិធីផ្សេងៗរបស់សាសនាអ៊ីស្រាអែល ឬលើបុណ្យកុសលនោះឡើយ។ គម្ពីរវិន័យរបស់លោកម៉ូសេមានប្រយោជន៍ គ្រាន់តែសម្រាប់អប់រំជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើល្អប៉ុណ្ណោះ តែពុំអាចសង្គ្រោះមនុស្សទេ គឺមនុស្សយើងទទួលការសង្គ្រោះ ដោយមានជំនឿលើព្រះយេស៊ូគ្រីស្តដែលបានស្រឡាញ់យើង និងបានបូជាព្រះជន្មសម្រាប់យើង(២.២០)។ ដំណឹងល្អរបស់ព្រះគ្រីស្តផ្ដល់សេរីភាពដ៏ពេញលេញដល់គ្រីស្តបរិស័ទ តែគ្រីស្តបរិស័ទត្រូវតែរស់ឲ្យស្របតាមការណែនាំរបស់ព្រះវិញ្ញាណ មិនត្រូវរស់តាមគំនិតលោកីយ៍ឡើយ។
គម្រោងគម្ពីរកាឡាទី:
- សេចក្ដីផ្ដើម ១.១-១០
- សិទ្ធិរបស់លោកប៉ូលជាគ្រីស្តទូត ១.១១‑២.២១
- ដំណឹងល្អស្ដីអំពីព្រះហឫទ័យប្រណីសន្ដោសរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ៣.១‑៤.៣១
- សេរីភាព និងភារកិច្ចរបស់គ្រីស្តបរិស័ទ ៥.១‑៦.១០
- អវសានកថា ៦.១១-១៨
