សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរពង្សាវតាក្សត្រភាគទី ១ ១ពង្ស ១៨,៤១-៤៦

នៅជើងភ្នំការមែល ព្យាការីអេលីទូលព្រះបាទអខាប់ថា៖ «សូមព្រះករុណាយាងសោយព្រះស្ងោយ ដ្បិតទូលបង្គំមកដល់ហើយ!»។ ព្រះបាទអខាប់ក៏យាងទៅសោយព្រះស្ងោយ។ រីឯព្យាការីអេលីវិញ លោកឡើងទៅលើកំពូលភ្នំការមែល ហើយថ្វាយបង្គំព្រះអម្ចាស់ ដោយ​ឱនក្បាលនៅចន្លោះជង្គង់ទាំងពីរ។ លោកប្រាប់អ្នកបម្រើរបស់លោកថា៖ «ចូរឡើងទៅ ហើយសម្លឹងឆ្ពោះទៅសមុទ្រ!»។ អ្នកបម្រើនោះ ក៏ឡើងទៅ ហើយសំឡឹងមើល រួចឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំប្របាទមិនឃើញអ្វីទេ!»។ ព្យាការីអេលីប្រាប់អ្នកបម្រើឱ្យឡើងទៅមើលដូច្នេះ ចំនួនប្រាំពីរដង។ នៅលើកទីប្រាំពីរ អ្នកបម្រើជម្រាប​ព្យាការីអេលីថា៖ «ខ្ញុំប្របាទឃើញមានពពកមួយដុំតូចប៉ុនបាតដៃ ឡើងពីសមុទ្រ​មក»។ ព្យាការីអេលីមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរទៅទូលព្រះបាទអខាប់ឱ្យទឹមរាជរថ ហើយយាង​ចុះពីភ្នំទៅ កុំឱ្យភ្លៀងធ្លាក់ទាន់»។ ពេលនោះ មាន​ពពកកាន់តែក្រាស់ឡើងៗ ហើយខ្យល់​បក់មករួចភ្លៀងក៏បង្អុរមកយ៉ាងខ្លាំងដែរ។ ព្រះបាទអខាប់យាងឡើង​រាជរថចូល​ទៅ​ក្រុងយីសរេ​អែល។ ព្យាការីអេលីពោរពេញដោយឫទ្ធិបារមីរបស់ព្រះ​អម្ចាស់ ហើយ​គាត់ក៏រត់ពីមុខរាជរថព្រះបាទអខាប់ រហូតដល់មាត់ទ្វារក្រុង​យីសរេអែល។

ទំនុកតម្កើងលេខ ៦៥ (៦៤),១០-១៣ បទពាក្យ ៧

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម ១យហ ៤,២

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ៥,២០-២៦

ក្រុមសាវ័កជួបជុំជាមួយព្រះយេស៊ូនៅលើភ្នំ។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ពួកគេថា៖ «ខ្ញុំសុំប្រាប់ឱ្យអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថា បើសេច​ក្តី​សុចរិតរបស់អ្នករាល់គ្នា មិន​ប្រសើរជាងសេចក្តីសុចរិតបស់ពួកធម្មចារ្យ និងពួកខាងគណៈផារីស៊ីទេ អ្នករាល់គ្នា​ពុំអាចចូលទៅក្នុងព្រះ​រាជ្យនៃស្ថានបរមសុខបានឡើយ។
អ្នករាល់គ្នាធ្លាប់ឮសេចក្តីដែលមានថ្លែងប្រាប់បុព្វបុរសថា “កុំសម្លាប់មនុស្ស អ្នកណា​សម្លាប់គេ អ្នកនោះនឹងត្រូវគេផ្តន្ទាទោស”។ រីឯខ្ញុំវិញ ខ្ញុំសុំបញ្ជាក់ប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា អ្នកណាខឹងនឹងបងប្អូន អ្នកនោះនឹងត្រូវគេផ្តន្ទាទោសដែរ។ អ្នកណាជេរប្រទេចផ្តាសាបងប្អូន អ្នកនោះនឹងត្រូវក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់កាត់ទោស ហើយអ្នកណាត្មះតិះដៀលគេ អ្នកនោះនឹងត្រូវគេផ្តន្ទាទោស ធ្លាក់ក្នុងភ្លើងនរកអវចី។ ដូច្នេះ កាលណាអ្នកយក​តង្វាយទៅថ្វាយព្រះជាម្ចាស់ ហើយនៅទីនោះ អ្នកនឹកឃើញថា បងប្អូនម្នាក់មានទំនាស់​នឹងអ្នក ចូរទុកតង្វាយរបស់អ្នកនៅកន្លែងថ្វាយតង្វាយ ហើយទៅស្រុះស្រួលនឹងបងប្អូនរបស់អ្នកជាមុនសិន រួចសឹមវិលមកថ្វាយតង្វាយរបស់អ្នកវិញ។ កាលណាអ្នកធ្វើ​​ដំណើរទៅតុលាការជាមួយគូវិវាទរបស់អ្នក ចូរស្រុះស្រួលជាមួយអ្នកនោះជាប្រញាប់ ក្រែងលោកគេបញ្ជូនអ្នកទៅចៅក្រម ចៅក្រមបញ្ជូនអ្នកទៅនគរបាល ហើយអ្នកត្រូវ​ជាប់គុក។ ខ្ញុំសុំប្រាប់ឱ្យអ្នកដឹងច្បាស់ថា ដរាបណាអ្នកមិនបានបង់ប្រាក់ពិន័យគ្រប់​ចំនួន ឥតខ្វះមួយសេនទេនោះ អ្នកនឹងមិនរួចខ្លួនឡើយ»។