ឬសន្តអេប្រែម ជាឧបដ្ឋាក និងជាគ្រូបាធ្យាយនៃព្រះសហគមន៍

បពិត្រព្រះជាម្ចាស់ជាព្រះបិតា! ទោះបីគ្មាននរណាអាចថ្លែងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះអង្គបានឡើយ ក៏ព្រះអង្គប្រោសសន្តអេប្រែមឱ្យចេះ​កោតសរសើរគម្រោងការអាថ៌កំបាំងដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះអង្គបានដែរ។ សូមទ្រង់ព្រះមេត្តាបំភ្លឺចិត្តគំនិតយើងខ្ញុំឱ្យយកចិត្តទុកដាក់គោរពព្រះអង្គ តាមព្រះអំណោយទានដែលព្រះអង្គបានប្រទានឱ្យយើងខ្ញុំរៀងៗខ្លួនផង។

អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរលោកតូប៊ីត តប ១១,៥-១៧

អ្នកស្រីហាណ្ណាជាភរិយាលោកតូប៊ីត ទៅអង្គុយរៀងរាល់ថ្ងៃលើទួលមួយនៅក្បែរផ្លូវ រង់ចាំមើលកូនត្រឡប់មកវិញ។ នៅលើទួលនោះ គាត់អាចមើលឃើញបានឆ្ងាយ។ មានថ្ងៃមួយ គាត់បានឃើញកូនពីចម្ងាយ គាត់ស្គាល់ភ្លាមថា កូនគាត់ពិតជាត្រឡប់មក​វិញមែន។ គាត់ក៏រត់ទៅជូនដំណឹងស្វាមីថា៖ «ប៉ាវា! កូនយើងមកវិញហើយ!»។ ទេវទូតរ៉ាផាអែលប្រាប់លោកតូប៊ីយ៉ាថា៖ «ពេលប្អូនចូលក្នុងផ្ទះ ប្អូនត្រូវថ្វាយបង្គំព្រះ​អម្ចាស់ជាព្រះរបស់ប្អូន។ កាលអរព្រះគុណរួច ចូរប្អូនទៅរកឪពុក ហើយថើបគាត់។ ភ្លាមនោះ ប្អូនត្រូវយកប្រមាត់ត្រីដែលយកមកជាប់នឹងខ្លួនទៅលាបភ្នែកឪពុក ភ្នែក​ឪពុកនឹងភ្លឺវិញភ្លាម ហើយគាត់ក៏នឹងសប្បាយចិត្ត ដោយបានមើលឃើញមុខប្អូន​ពុំខាន»។ ឆ្កែដែលធ្វើដំណើរជាមួយ បានរត់ទៅជូនដំណឹងមុន វាបក់កន្ទុយយ៉ាង​សប្បាយ។ លោកតូប៊ីតដែលខ្វាក់ក៏ក្រោកឡើង ហើយរត់ទាំងត្រដាបត្រដួស ដោយ​ចាប់ដៃអ្នកបម្រើផង ទើបទៅដល់កូន។ គាត់ឱបថើបកូន ឯភរិយាលោកក៏ថើបកូន​ដែរ។ អ្នកទាំងបីយំស្រណោះស្រណោកដោយសប្បាយពេក។ កាលពួកគេថ្វាយបង្គំ​ព្រះជាម្ចាស់ និងអរព្រះគុណព្រះអង្គរួចហើយ គេក៏ទៅអង្គុយគ្រប់គ្នា។ លោកតូប៊ីយ៉ា​យកប្រមាត់ត្រីមកលាបភ្នែកឪពុក។ ប្រហែលកន្លះម៉ោងក្រោយមក ស្រាប់តែមាន​ស្បែកសស្តើងតូចមួយ ចេញពីភ្នែករបស់គាត់។ កូនគាត់ក៏ចាប់ស្បែក ហើយទាញ​ចេញពីភ្នែក។ ភ្លាមនោះ លោកតូប៊ីតមើលឃើញឡើងវិញ។ ពួកគេនាំគ្នាលើក​តម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់គ្រប់ៗគ្នា។ លោកតូប៊ីតមានប្រសាសន៍ថា៖ ​«បពិត្រព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល! ព្រះអង្គបានដាក់ទណ្ឌកម្មខ្ញុំ។ តែឥឡូវនេះ ព្រះអង្គសង្គ្រោះខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏ឃើញមុខកូនខ្ញុំវិញផង»។

ទំនុកតម្កើងលេខ ១៤៦ (១៤៥),២.៥-១០ បទពាក្យ ៧

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម ១ ធម ៦.១៥-១៦

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
ព្រះជាម្ចាស់ប្រកបដោយសុភមង្គល មានតែព្រះមួយអង្គគត់ដែលជាព្រះអធីបតី ព្រះអង្គជាព្រះមហាក្សត្រ លើសមហាក្សត្រនានា ជាព្រះអម្ចាស់ធំលើសអម្ចាស់នានា សូមលើកតម្កើងព្រះកិត្តិនាម និងព្រះចេស្តារបស់ព្រះអង្គអស់កល្បជានិច្ច។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាកុស មក ១២,៣៥-៣៧

នៅគ្រានោះ ព្រះយេស៊ូបង្រៀនមនុស្សម្នានៅក្នុងព្រះវិហារ ដោយមានព្រះបន្ទូល​ថា៖ «ហេតុដូចម្តេចបានជាពួកធម្មាចារ្យនិយាយថា ព្រះគ្រីស្តជាព្រះរាជវង្សរបស់ព្រះបាទដាវីឌដូច្នេះ?។ ព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់បានបំភ្លឺព្រះបាទដាវីឌឱ្យមាន​រាជឱង្ការថា “ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ព្រះអម្ចាស់របស់ខ្ញុំថា សូមគង់ខាងស្តាំ​យើង ទម្រាំដល់យើងបង្ក្រាបខ្មាំងសត្រូវរបស់ព្រះអង្គ មកដាក់ក្រោមព្រះបាទារបស់​ព្រះអង្គ”។ បើព្រះបាទដាវីឌផ្ទាល់ហៅព្រះគ្រីស្តថា៖ “ព្រះអម្ចាស់” ដូច្នេះ តើឱ្យព្រះគ្រីស្តត្រូវជាព្រះរាជវង្សរបស់ព្រះអង្គដូចម្តេចកើត?»។ បណ្តាជនជាច្រើនចូល​ចិត្តស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូណាស់។