អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរលោកតូប៊ីត តប ៣,១-១១.២៤-២៥

លោកតូប៊ីតថ្ងូរ ហើយទូលព្រះអម្ចាស់ទាំងទឹកភ្នែកថា៖ «បពិត្រព្រះអម្ចាស់! ព្រះអង្គមានព្រះហឫទ័យសុចរិត ហើយការវិនិច្ឆ័យរបស់ព្រះអង្គក៏សុទ្ធតែសុចរិតទាំងអស់ដែរ។ មាគ៌ារបស់ព្រះអង្គសុទ្ធតែប្រកបដោយធម៌មេត្តាកុរណា ដោយសេចក្តីពិត ដោយសុចរិត។ បពិត្រព្រះអម្ចាស់! ឥឡូវនេះសូមព្រះអង្គកុំបំភ្លេចខ្ញុំឡើយ! សូមកុំដាក់ទោសខ្ញុំ ព្រោះអំពើបាបរបស់ខ្ញុំ! សូមកុំនឹកពីកំហុសរបស់ខ្ញុំ និងពីកំហុសរបស់ដូនតាខ្ញុំឡើយ។ យើងខ្ញុំមិនបានប្រព្រឹត្តតាមវិន័យរបស់ព្រះអង្គ ហេតុនេះហើយបានជាព្រះអង្គបណ្តោយឱ្យខ្មាំង​លុកលុយស្រុកយើងខ្ញុំ រឹបអូសយកទ្រព្យសម្បតិ្តយើងខ្ញុំ កៀរយើងខ្ញុំធ្វើជាឈ្លើយ កាប់សម្លាប់យើងខ្ញុំ។ នៅកន្លែងណាដែលព្រះអង្គកម្ចាត់កម្ចាយយើងខ្ញុំ​ឱ្យទៅនៅ ជាតិសាសន៍នៅកន្លែងនោះក៏ចេះតែប្រមាថមើលងាយយើងខ្ញុំដែរ។ បពិត្រព្រះអម្ចាស់! ព្រះអង្គបានដាក់ទោសជាទម្ងន់ដល់យើងខ្ញុំ ដូច្នេះ ត្រឹមត្រូវមែនព្រោះយើងខ្ញុំមិនបានប្រព្រឹត្តតាមវិន័យរបស់ព្រះអង្គ យើងខ្ញុំក៏មិនបានដើរតាមមាគ៌ារបស់ព្រះអង្គដោយចិត្តស្មោះដែរ។ បពិត្រព្រះអម្ចាស់! ឥឡូវនេះ សូមព្រះអង្គធ្វើទោសខ្ញុំ តាមតែព្រះហឫទ័យព្រះអង្គចុះ! សូមផ្តាច់វិញ្ញាណខ្ញុំ ឱ្យខ្ញុំបានសម្រាន្តយ៉ាងសុខសាន្ត ដ្បិតខ្ញុំយល់ឃើញថា ស្លាប់ទៅប្រសើរជាងរស់នៅតទៅទៀត!»។ នាថ្ងៃដដែលនោះ​ក្នុងក្រុងមួយរបស់ជនជាតិម៉ែដ មានស្ត្រីម្នាក់ឈ្មោះនាងសារ៉ា ជាកូនរបស់លោករ៉ាគូ​អែលកើតរឿងដែរ គឺស្រីបម្រើរបស់ឪពុកនាងចេះ​តែជេរប្រមាថ។ នាងសារ៉ាធ្លាប់បានរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍ចំនួនប្រាំពីរដងតៗគ្នាទៅហើយ ប៉ុន្តែ មានបិសាចម្នាក់ឈ្មោះអាស្មូដេបានសម្លាប់ស្វាមីទាំងប្រាំពីរនាក់ នៅពេលគេចង់រួមបវេណីជាមួយនាង។ ស្រីបម្រើ​ចោទប្រកាន់នាងសារ៉ាថា៖ «គឺនាងហើយដែលសម្លាប់ប្តីទាំងប្រាំពីរនាក់! ខ្ញុំសូមបន់​ស្រន់កុំឱ្យនាងបង្កើតបានកូនប្រុស ឬកូនស្រីឡើយ។ តើនាងចង់សម្លាប់ខ្ញុំ ដូចនាងបានសម្លាប់ប្តីទាំងប្រាំពីរដែរឬអ្វី?»។ ឮដូច្នះ នាងសារ៉ាឡើងទៅបន្ទប់ខាងលើ ពួនសម្ងំ​អស់បីយប់បីថ្ងៃ ទាំងមិនបរិភោគឬផឹកអ្វីឡើយ។ នាងទូលអង្វរព្រះអម្ចាស់យ៉ាងយូរ ទាំងទឹកភ្នែក សូមព្រះអង្គរំដោះនាងផង កុំឱ្យនាងត្រូវអាម៉ាស់មុខតទៅទៀត។ នៅពេលនោះ ព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតប្រកបដោយសិរីរុងរឿង ទ្រង់ព្រះសណ្តាប់ពាក្យ​អង្វររបស់លោកតូប៊ីត និងនាងសារ៉ា។ ព្រះអង្គក៏ចាត់ទេវទូតរ៉ាផាអែល ដើម្បីមកព្យាបាលអ្នកទាំងពីរឱ្យជាសះស្បើយ ដ្បិតពាក្យអង្វររបស់អ្នកទាំងពីរបានឮទៅដល់​ព្រះអម្ចាស់នៅពេលជាមួយគ្នា។

ទំនុកតម្កើងលេខ ២៥ (២៤),២-៩ បទពាក្យ ៧

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម យហ ១១,២៥

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
បពិត្រព្រះអម្ចាស់យេស៊ូ! ព្រះអង្គពិតជាប្រោសមនុស្សឱ្យរស់ឡើងវិញមែន! ដោយព្រះអង្គបានសោយទិវង្គត ព្រះអង្គបំផ្លាញសេចក្តីស្លាប់ហើយ។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាកុស មក ១២,១៨-២៧

នៅគ្រានោះ មានពួកខាងគណៈសាឌូស៊ីចូលមកគាល់ព្រះយេស៊ូ។ ពួកសាឌូស៊ីមិនជឿ​ថា មនុស្សស្លាប់នឹងរស់ឡើងវិញទេ។ គេទូលសួរព្រះយេស៊ូថា៖ «លោកគ្រូ! លោកម៉ូសេ​បានចែងច្បាប់ទុកឱ្យយើងថា បើបុរសណាមានភរិយា ហើយគាត់ស្លាប់ចោលប្រពន្ធទៅ តែគ្មានកូនសោះ ត្រូវឱ្យប្អូនប្រុសរបស់បុរសនោះរៀបការនឹងបងថ្លៃ ដើម្បីបន្ត​ពូជឱ្យបងប្រុសរបស់ខ្លួន»។ ឧបមាថា មានបងប្អូនប្រុសៗប្រាំពីរនាក់។ បុរសបង​បង្អស់បានរៀបការ ហើយស្លាប់ទៅ តែគ្មានកូនសោះ។ ប្អូនបន្ទាប់រៀបការនឹងបងថ្លៃមេម៉ាយ រួចស្លាប់ទៅទាំងឥតមានកូន រីឯប្អូនទីបីក៏ដូច្នោះដែរ។ បងប្អូនទាំងប្រាំពីរនាក់សុទ្ធតែគ្មានកូនដូចគ្នាទាំងអស់។ នៅទីបំផុតនាងក៏ស្លាប់ទៅដែរ។ លុះដល់ពេលមនុស្សស្លាប់នឹងទទួលជីវិតថ្មី តើនាងត្រូវជាប្រពន្ធរបស់អ្នកណា បើប្រាំពីរនាក់សុទ្ធតែបានយកនាងធ្វើជាប្រពន្ធដូច្នេះ?»។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលតបទៅគេថា៖ «អ្នករាល់គ្នាយល់ខុសហើយ ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាមិនស្គាល់គម្ពីរ ហើយក៏មិនស្គាល់ឫទ្ធានុភាពរបស់​ព្រះជាម្ចាស់ដែរ។ ពេលមនុស្សស្លាប់ទទួលជីវិតថ្មីដ៏រុងរឿង គេមិនរៀបការប្តីប្រពន្ធទៀតឡើយ គឺគេនឹងបានដូចទេវទូតនៅស្ថានបរមសុខ។ លោកម៉ូសេបានចែងអំពី​មនុស្សស្លាប់នឹងទទួលជីវិតថ្មី នៅក្នុងអត្ថបទស្តីអំពីគុម្ពបន្លា តើអ្នករាល់គ្នាធ្លាប់អាន​ឬទេ?។ ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកលោកថា៖ “យើងជាព្រះរបស់អប្រាហាំ ជាព្រះ​របស់អ៊ីសាក និងជាព្រះរបស់យ៉ាកុប”។ ព្រះជាម្ចាស់មិនមែនជាព្រះរបស់មនុស្សស្លាប់ទេ គឺជាព្រះរបស់មនុស្សដែលមានជីវិត។ អ្នករាល់គ្នាយល់ខុសទាំងស្រុងហើយ!»។