ឬសន្តសិលាដាមីយ៉ាំងជាអភិបាល និងជាគ្រូបាធ្យាយ

លោកដាមីយ៉ាំង កើតប្រហែលនៅឆ្នាំ១០០៧ នៅក្រុងរ៉ាវ៉ែន (ប្រទេសអ៊ីតាលី)។ កាល​បានអាយុ២៨ឆ្នាំ លោកបួសជាឥសីរស់នៅក្នុងព្រៃ។ លោកយក​ចិត្តទុក​ដាក់​កែ​តម្រង់ព្រះសហគមន៍​ ដោយ​ប្រៀន​ប្រដៅអស់លោកបូជាចារ្យ។ លោកនិពន្ធសៀវភៅជាច្រើនក្បាល ហើយកាន់វិន័យយ៉ាងតឹងរឹង លោក​ទទួលមុខងារជាអភិបាលព្រះសហគមន៍ក្រុងអូស្ទីយ៉ា (អ៊ីតាលី) តែលោកសូមលា​លែង​មុខ​តំ​ណែង​ត្រឡប់ទៅរស់នៅជាឥសីវិញ។ លោកទទួលមរណភាពនៅឆ្នាំ១០៧២។

អត្ថបទទី១៖ សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរលោកបេនស៊ីរ៉ាក់ បសរ ២,១-១១

កូនអើយ! ប្រសិនបើកូនប្រាថ្នាចង់បម្រើព្រះអម្ចាស់ ចូររៀបចំខ្លួនឱ្យព្រះអង្គ​ល្បងល។ ចូរតំម្រង់ចិត្តឱ្យបានត្រង់! ចូរមានចិត្តរឹងប៉ឹងឡើង! កុំជ្រួលច្របល់ក្នុង​ពេលមានអាសន្ន។ ចូរជំពាក់ចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ កុំឃ្លាតចាកពីព្រះអង្គឡើយ នោះកូន​មុខជាចម្រុងចម្រើននៅគ្រាអវសាននៃជីវិត។ ចូរស៊ូទ្រាំនឹងហេតុការណ៍ទាំងប៉ុន្មានដែលកើតមានដល់កូន ប្រសិនបើកូនជួបប្រទះនឹងទុក្ខវេទនា ចូរមានចិត្តអត់ធ្មត់ជានិច្ច! ដ្បិតគេយកមាសមកបន្សុទ្ធក្នុងភ្លើងយ៉ាងណា ព្រះជាម្ចាស់យកទុក្ខវេទនាមកជម្រះចិត្តអ្នកដែលគាប់ព្រះហប្ញទ័យព្រះអង្គយ៉ាងនោះដែរ។ ចូរជឿលើព្រះជាម្ចាស់ ព្រះអង្គ​មុខជាយាងមកជួយកូនពុំខាន។ ចូរដើរតាមមាគ៌ាដ៏ទៀងត្រង់ ហើយសង្ឃឹមលើព្រះ​អង្គចុះ! ឱ្យអ្នកដែលគោរពកោតខ្លាចព្រះអម្ចាស់អើយ ចូរផ្ញើជីវិតលើព្រះហប្ញទ័យមេត្តាករុណារបស់ព្រះអង្គ! កុំងាកចេញពីព្រះអង្គឡើយ ក្រែងអ្នករាល់គ្នាត្រូវជំពប់ដួល។
អស់អ្នកដែលគោរពកោតខ្លាចព្រះអម្ចាស់អើយ! ចូរជឿលើព្រះអង្គចុះ! អ្នករាល់គ្នាមុខជាទទួលរង្វាន់ពុំខាន។ អស់អ្នកដែលគោរព​កោតខ្លាចព្រះអម្ចាស់អើយ! ចូរ​សង្ឃឹមថា អ្នកនឹងទទួលសម្បត្តិរបស់ព្រះអង្គ គឺមានអំណរសប្បាយអស់កល្បជានិច្ច និងទទួលសេចក្តីមេត្តាករុណាពីព្រះអង្គផង។ ចូរសង្កេតមើលមនុស្សជំនាន់មុនៗ ហើយ​រិះគិតពិចារណាចុះ! តើមាននរណាផ្ញើជីវិតលើព្រះអម្ចាស់ ហើយត្រូវខកចិត្តឬទេ? តើមាននរណាកោតខ្លាចព្រះអម្ចាស់ ហើយត្រូវព្រះអង្គបោះបង់ចោលឬទេ? តើមាន​នរណាអង្វព្រះអង្គ ហើយត្រូវព្រះអង្គមើងាយ មិនអើពើឬទេ? ទេ! ព្រះអម្ចាស់​មានព្រះហប្ញទ័យអាណិតអាសូរ និងមេត្តាករុណា ព្រះអង្គតែងតែលើកលែងទោស​មនុស្សរួចពីបាប ហើយសង្រ្គោះគេក្នុងគ្រាមានអាសន្ន។

ទំនុកតម្កើងលេខ ៣៧ (៣៦) ,៣-៤.១៨-១៩.២៧-២៨.៣៩-៤០ បទព្រហ្មគីតិ

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម យហ កាឡ ៦,១៤

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
​ខ្ញុំអួតអាងតែលើឈើឆ្កាងរបស់ព្រះអម្ចាស់! ដោយសារឈើឆ្កាងនេះ អ្វីៗក្នុងពិភពលោកលែងមានទាក់ទាមនឹងខ្ញុំ​ទៀតហើយ ហើយខ្ញុំក៏លែងមានទាក់ទាមអ្វីនឹងពិភពលោកទៀតដែរ។ អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាកុស មក ៩,៣០-៣៧

ព្រះយេស៊ូ និងក្រុមសាវ័កយាងកាត់តាមស្រុកកាលីឡេ។ ព្រះអង្គមិនសព្វព្រះ​ហប្ញទ័យឱ្យនរណាដឹងឡើយ។ ព្រះអង្គបង្រៀនក្រុមសាវ័កដោយមានព្រះបន្ទូលថា បុត្រមនុស្សត្រូវគេបញ្ជូនទៅក្នុងកណ្តាប់ដៃមនុស្សលោក គេនឹងធ្វើគុតព្រះអង្គ ប៉ុន្តែ​ បីថ្ងៃក្រោយពីគេសម្លាប់ ព្រះអង្គនឹងមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ។ ក្រុមសាវ័កពុំបានយល់ព្រះបន្ទូលនេះឡើយ តែគេមិនហ៊ានទូលសួរព្រះអង្គទេ។
ព្រះយេស៊ូ និងក្រុមសាវ័កធ្វើដំណើរមកដល់ក្រុងកាផានុម។ កាលព្រះអង្គគង់នៅ​ក្នុងផ្ទះ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលសួរក្រុមសាវ័កថា៖ «ពេលដើរតាមផ្លូវ តើអ្នករាល់គ្នា​និយាយអំពីរឿងអ្វី?»។ ក្រុមសាវ័កនៅស្ងៀម ដ្បិតកាលធ្វើដំណើរតាមផ្លូវគេ​ប្រកែកគ្នាចង់ដឹងថា ក្នុងចំណោមពួកគេអ្នកណាធំជាងគេ។ ព្រះយេស៊ូគង់ចុះ ទ្រង់​ត្រាស់ហៅសាវ័កទាំងដប់ពីរនាក់មក ហើយមានព្រះបន្ទូលថា៖ «អ្នកណាចង់ធ្វើមេគេ ​អ្នកនោះត្រូវដាក់ខ្លួនជាកូនគេ ព្រមទាំងបម្រើគេទាំងអស់គ្នាផង»។ បន្ទាប់មក​ ព្រះអង្គយកក្មេងម្នាក់ឱ្យមកឈរនៅកណ្តាលក្រុមសាវ័ក។ ព្រះអង្គឱបក្មេងនោះ​រួចមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ក្រុមសាវ័កថា៖ «អ្នកណាទទួលក្មេងណាម្នាក់ ដូចក្មេងនេះក្នុង​នាមខ្ញុំ ក៏ដូចជាបានទទួលខ្ញុំដែរ ហើយអ្នកណាទទួលខ្ញុំ មិនត្រឹមតែទទួលខ្ញុំប៉ុណ្ណោះទេ គឺទទួលព្រះអង្គដែលបានចាត់ខ្ញុំឱ្យមកនោះដែរ»​។