ថ្ងៃទី២៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២២
“អត្តសញ្ញាណជាគ្រីស្តបរិស័ទ”
| អត្ថបទទី១៖ ពង្សាវតារក្សត្រទី១ ១៩,១៦ខ.១៩-២១ ទៅវិញចុះ ខ្ញុំមិនឃាត់អ្នកទេ! ១ពង្ស ១៩,២០ អត្ថបទទី២៖ កាឡាទី ៥,១.១៣-១៨ ចូររស់នៅឲ្យស្របតាមព្រះវិញ្ញាណ នោះបងប្អូននឹងមិនបំពេញតាមបំណងចិត្តលោភលន់របស់លោកីយ៍ទៀតឡើយ។ កាឡ ៥,១៦ ដំណឹងល្អ៖ លូកា ៩,៥១-៦២ ព្រះអង្គបានចាត់អ្នកខ្លះឲ្យទៅមុន។ លក ៩,៥២ |
បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់
ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃពិសេស និងឱឡារិកបំផុតសម្រាប់ព្រះសហគមន៍របស់យើង នៅក្នុងមណ្ឌលសកម្មភាពតាកែវ ក៏ដូចជានៅក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញទាំងមូលដែរ។ យើងមានបងប្អូនចំនួន១១៧នាក់ ដែលនឹងទទួលអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស មានន័យថាទទួលព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ មានន័យថាទទួលដង្ហើមដែលមកពីព្រះជាម្ចាស់ផ្ទាល់។ ទទួលដង្ហើមដែលបានចូលនៅក្នុងសួត នៅក្នុងដួងចិត្ត នៅក្នុងខ្លួនរបស់យើង ដើម្បីឱ្យយើងរស់នៅជាគ្រីស្តបរិស័ទដ៏ពេញលក្ខណៈ។ នេះជាអត្ថន័យនៃអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស នៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធដែលយើងទទួល យើងអាចទៅជាគ្រីស្តបរិស័ទដ៏ពេញលក្ខណៈ។ តើគ្រីស្តបរិស័ទដ៏ពេញលក្ខណៈដើម្បីធ្វើអ្វី? ដូចយើងបានស្តាប់នៅក្នុងអធិដ្ឋានចូល “យើងទៅជាគ្រីស្តបរិស័ទ ដើម្បីបង្កើតពិភពថ្មី”។ តើមានន័យដូចម្តេច សម្រាប់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទក្នុងសតវត្សទី២១នៅប្រទេសកម្ពុជា?
បងប្អូនជាទីស្រឡាញ់ ប៉ុន្មានថ្ងៃមុនយើងបានប្រមូលចម្លើយពីភូមិភាគយើងទាំងមូល ដើម្បីផ្ញើទៅទីក្រុងរ៉ូមទាក់ទងនឹងសន្និបាត២០២១-២០២៣។ នៅក្នុង១៤ចំណុច ដែលយើងបានរៀបចំក្នុងភូមិភាគភ្នំពេញមានចំណុចមួយបាននិយាយថា “យើងយកចិត្តទុកដាក់ដើម្បីចូលយ៉ាងជ្រៅនៅក្នុងអត្តសញ្ញាណរបស់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទខ្មែរ”។ អត្តសញ្ញាណរបស់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទមានន័យដូចម្តេច? អត្តសញ្ញាណមានន័យថាយើងមានលក្ខខណ្ឌមួយយ៉ាងពិសេស ដែលណែនាំឱ្យបងប្អូនឯទៀតៗអាចមើលឃើញថា អ្នកនោះជាគ្រីស្តបរិស័ទមួយរូប។ ដូច្នេះ ខ្ញុំចង់ឱ្យយើងគិតអំពីអត្តសញ្ញាណជាគ្រីស្តបរិស័ទ ដូចយើងបានស្តាប់នៅក្នុងអត្ថបទទី២ “យើងជាបុត្រធីតារបស់ព្រះជាម្ចាស់ យើងមានសិទ្ធិនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ដើម្បីថ្លែងសំលេងថា ឱព្រះបិតាអើយ”។ យើងមានសិទ្ធិ ហៅព្រះជាម្ចាស់ដែលជាព្រះដ៏មានឬទ្ធានុភាពសព្វប្រការនៅស្ថានបរមសុខ ថាឱព្រះបិតា។ ដោយសារ នៅក្នុងអគ្គសញ្ញាជ្រមុជទឹក យើងបានទទួលឋានៈជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដូច្នេះនេះជាអត្តសញ្ញាណទីមួយរបស់យើង យើងជាកូនរបស់ព្រះជាម្ចាស់។
អត្តសញ្ញាណទី២ យើងជាសមាជិកនៅក្នុងព្រះសហគមន៍ មានន័យថាយើងជាព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត។ បងប្អូនដែលកំពុងអង្គុយនៅទីនេះ ជាផ្នែកមួយនៅក្នុងព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត ពេលយើងបញ្ចូលភូមិភាគភ្នំពេញទាំងមូលយើងជាផ្នែកមួយធំជាង។ ប្រសិនបើ យើងបញ្ចូលព្រះសហគមន៍ទូទាំងពិភពលោកទាំងមូល យើងអាចមើលឃើញព្រះសហគមន៍កាតូលិកដែលមានរាប់រយលាននាក់ ដែលជាព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត។ នេះជាអត្តសញ្ញាណមួយយ៉ាងពិសេស នៅក្នុងព្រះសហគមន៍យើងជាប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះជាម្ចាស់ មិនមែនប្រជាជនដ៏វិសុទ្ធធម្មតាទេ យើងជាព្រះកាយរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ បន្តិចទៀត នៅពេលយើងទទួលអគ្គសញ្ញាព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត នៅក្នុងពិធីបុណ្យអភិបូជានេះ យើងយល់ថាពិតមែនយើងជាក្រុមគ្រួសារតែមួយនៅក្នុងព្រះសហគមន៍។ យើងជាបងប្អូនគ្នានៅក្នុងព្រះសហគមន៍ ដែលភ្ជាប់ដោយសារព្រះយេស៊ូគ្រីស្តផ្ទាល់ ដែលចូលនៅក្នុងខ្លួនរបស់យើងពីថ្ងៃដែលយើងបានទទួលពិធីជ្រមុជទឹក។ ជារៀងរាល់ពេល ដែលយើងទទួលព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត ណែនាំឱ្យយើងយល់ថាអត្តសញ្ញាណរបស់យើងគឺព្រះកាយគ្រីស្ត ព្រះសហគមន៍ យើងជាគ្រួសារតែមួយ។
អត្តសញ្ញាណទី៣ ជាពិសេសថ្ងៃនេះដែលយើងទទួលព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ណែនាំឱ្យយើងយល់ថាយើងជាព្រះដំណាក់របស់ព្រះជាម្ចាស់។ យើងជាព្រះវិហារដ៏វិសុទ្ធរបស់ព្រះជាម្ចាស់នៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ យើងមិនមែនជាមនុស្សម្នាក់ធម្មតាទេ។ ពេលយើងនិយាយអំពីព្រះវិហារ យើងដឹងថាយើងរៀងៗខ្លួនយើងជាព្រះវិហារដ៏តូចមួយ ដែលពោរពេញដោយជីវិតនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ណែនាំឱ្យយើងមានសេចក្តីក្លាហានដើម្បីរស់នៅក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្ននេះ ដើម្បីធ្វើជាសាក្សីអំពីអត្តសញ្ញាណរបស់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ។ ខ្ញុំជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ខ្ញុំជាព្រះកាយព្រះគ្រីស្ត មានន័យថានៅក្នុងព្រះសហគមន៍ខ្ញុំជាគ្រួសារតែមួយ។ ខ្ញុំជាព្រះដំណាក់របស់ព្រះជាម្ចាស់ មានន័យថាជីវិតរបស់ខ្ញុំ រូបកាយរបស់ខ្ញុំ ជារូបកាយនិងជីវិតដ៏សក្ការៈ។ ដោយសារ យើងមានវត្តមានរបស់ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធនៅក្នុងខ្លួនយើង យើងខុសពីគេដោយសារយើងមានព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ដែលណែនាំឱ្យយើងរស់នៅសព្វថ្ងៃជាគ្រីស្តបរិស័ទដ៏ពិតប្រាកដ។
ប៉ុន្តែ ពេលយើងនិយាយដូច្នេះហើយ តើនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងប្រចាំយើងធ្វើដូចម្តេច ដើម្បីរស់នៅជាគ្រីស្តបរិស័ទខ្មែរយ៉ាងពិតប្រាកដ? បន្តិចទៀតខ្ញុំឱ្យព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ នៅពេលនោះយើងទទួលព្រះអំណោយទាន៧ សញ្ញាទាំង៧នេះជាសញ្ញាសម្គាល់នៃវិញ្ញាណដែលយើងទទួលនៅក្នុងខ្លួនយើង និងណែនាំឱ្យយើងរស់នៅយ៉ាងសមរម្យជាប្រចាំថ្ងៃ នៅក្នុងជីវិតជាគ្រីស្តបរិស័ទដ៏ពិតប្រាកដ។ ខ្ញុំរំលឹកព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធណែនាំឱ្យយើងមានប្រាជ្ញាឈ្លាសវៃ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធណែនាំឱ្យយើងដឹងខុសដឹងត្រូវ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធណែនាំឱ្យយើងដឹងសេចក្ដីពិត ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធណែនាំឱ្យយើងមានយោបល់ល្អ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធណែនាំឱ្យយើងមានសេចក្ដីក្លាហាន។ ទាំង៥ចំណុចនេះ ណែនាំឱ្យយើងនឹកឃើញដល់ការអប់រំរបស់ព្រះពុទ្ធ ឱ្យយើងមានរបៀបវិនិច្ឆ័យយ៉ាងត្រឹមត្រូវ ឱ្យយើងមានរបៀបមើលឃើញយ៉ាងត្រឹមត្រូវ ឱ្យយើងមានរបៀបនិយាយយ៉ាងត្រឹមត្រូវ ឱ្យយើងមានរបៀបស្តាប់យ៉ាងត្រឹមត្រូវ។
ដូច្នេះ យើងអាចនិយាយថាប្រហែលគ្នា តើមូលហេតុអ្វីខ្ញុំជាគ្រីស្តបរិស័ទ ប្រសិនបើរស់នៅក្នុងពុទ្ធសាសនាដូចគ្នា? យើងធ្លាប់លឺច្រើនដងថា សាសនានីមួយៗណែនាំឱ្យយើងជាមនុស្សល្អ រស់នៅក្នុងសង្គមយ៉ាងត្រឹមត្រូវ ជាមនុស្សដែលណែនាំឱ្យអ្នកដទៃមានសេចក្តីសុខសាន្តពិតមែន។ ប៉ុន្តែអត្តសញ្ញាណរបស់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទកាតូលិក យើងជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះជាម្ចាស់ យើងជាព្រះសហគមន៍គ្រួសារតែមួយ យើងជាព្រះដំណាក់របស់ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើយើងថែមអំណោយទាន២ថែមទៀត ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធណែនាំឱ្យយើងប្រព្រឹត្តតាមការណែនាំរបស់ព្រះវិញ្ញាណ ព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធណែនាំឱ្យយើងគោរពកោតខ្លាចព្រះជាម្ចាស់តែមួយព្រះអង្គគត់។ នេះជាអត្តសញ្ញាណរបស់យើងប្លែកដែរ មានន័យថានៅពេលយើងជាគ្រីស្តបរិស័ទយើងមិនតែធ្វើតាមការអប់រំទូទៅមួយ យើងមិនតែធ្វើតាមសីលធម៌មួយ យើងមិនតែធ្វើតាមច្បាប់មួយ។ ប៉ុន្តែ យើងរស់នៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ដែលណែនាំឱ្យយើងទៅជាមនុស្សម្នាក់ ពោរពេញដោយអំណរសប្បាយ សេចក្ដីស្រឡាញ់ ជំនឿរឹងមាំ ចិត្តស្លូតបូត ចិត្តបរិសុទ្ធ ចិត្តលើកលែងទោសឱ្យ ចិត្តអត់ធ្មត់ ដើម្បីឱ្យយើងរស់នៅយ៉ាងត្រឹមត្រូវនៅក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្ននេះ។
ដោយយើងទទួលព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធបំភ្លឺយើងពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ នៅពេលយើងស្តាប់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ យើងដឹងថាយើងត្រូវធ្វើដូចម្តេចដើម្បីទៅជាគ្រីស្តបរិស័ទ។ ថ្មីៗនេះ យើងបានស្តាប់ច្រើន នៅពេលគេទះកំផ្លៀងយើងម្ខាង យើងទុកឱ្យគេទះម្ខាងទៀត ដោយយើងមិនត្រូវការសងសឹកគេវិញទេ។ យើងត្រូវស្រឡាញ់សត្រូវរបស់យើង នេះជារបៀបដែលព្រះយេស៊ូបានអប់រំយើង រហូតដល់ព្រះយេស៊ូបានណែនាំឱ្យយើងស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ដូចព្រះយេស៊ូផ្ទាល់ដែលស្រឡាញ់យើង។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើយើងពិចារណាអំពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូណែនាំយើង យើងនឹងមើលឃើញអត្តសញ្ញាណរបស់យើង។ ដល់កំពូល គឺព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធណែនាំឱ្យយើងស្គាល់និងគោរពកោតខ្លាចព្រះបិតា នេះជាជីវិតរបស់យើង។ មិនមែនខ្លាចនៅក្នុងអត្ថន័យភ័យ ប៉ុន្តែខ្លាចនៅក្នុងអត្ថន័យថា យើងជាកូនរបស់ព្រះជាម្ចាស់យើងត្រូវតែគោរពគ្រប់ពេលវេលា។ យើងមិនមែនជាគ្រីស្តបរិស័ទនៅពេលយើងចូលអធិដ្ឋាន យើងមិនមែនជាគ្រីស្តបរិស័ទដោយសារថ្ងៃនេះលោកឪពុកណែនាំឱ្យយើងបានទទួលអគ្គសញ្ញាលាបថ្ងាស យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទគ្រប់ពេលវេលា។
យើងត្រូវការគិតពិចារណា ដោយសារយើងរស់នៅក្នុងភូមិខ្មែរពាក់កណ្តាលវាលស្រែ យើងរស់នៅជាប់ជាមួយពុទ្ធសាសនា។ ដូច្នេះ នៅក្នុងជីវិតខ្ញុំជាគ្រីស្តបរិស័ទ តើខ្ញុំបង្ហាញរបៀបខ្ញុំដូចម្តេច? ខ្ញុំធ្វើជាមេម្ស៉ៅនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំដូចម្តេច? ខ្ញុំជាពន្លឺនិងអំបិលនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ និងជីវិតរបស់បងប្អូនឯទៀតៗដូចម្តេច? នេះជាសំណួរដែលយើងត្រូវការគិតពិចារណា។ ថ្ងៃនេះ ដែលយើងទទួលព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ ខ្ញុំជឿថាព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធណែនាំឱ្យយើងយល់ យើងធ្វើដូចម្តេចដើម្បីទៅជាគ្រីស្តបរិស័ទសកម្ម។ នៅទីនេះ មានច្រើនដែលយើងធ្វើការតាមសាលា តាមសិល្បៈ ធ្វើការនៅមណ្ឌលសុខសាន្តជាមួយកូនមានពិការភាព ធ្វើការនៅក្នុងមណ្ឌលសិប្បកម្ម…។ គ្រប់កន្លែងដែលយើងធ្វើការ ជាកន្លែងសង្គមធម្មតា ប៉ុន្តែរបៀបដែលយើងដឹកនាំ របៀបដែលយើងរស់នៅ ត្រូវទៅជារបៀបប្លែក។ ប្លែកនៅក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលណែនាំឱ្យយើងចាប់អារម្មណ៍អំពីមនុស្សទាំងអស់ ប៉ុន្តែមិនមែនមនុស្សទាំងអស់ទូទៅ អំពីមនុស្សរៀងៗខ្លួន ម្នាក់ៗ។
ម្សិលមិញ យើងបានប្រមូលកូនក្មេង៥០០នាក់ នៅក្នុងឱកាសទិវាសិទ្ធិកុមារអន្តរជាតិ យើងបានរំលឹកដល់កូនក្មេងថា កូនក្មេងម្នាក់មានសិទ្ធិដើម្បីអនាគតភ្លឺស្វាង។ មិនមែនកូនក្មេងទូទៅ ដោយសារពេលយើងនិយាយទូទៅ មានខ្លះជោគជ័យ មានខ្លះបរាជ័យ មានខ្លះទៅមុខ មានខ្លះគេគាំង។ នៅក្នុងសាលារៀនរបស់យើងក៏ដូចគ្នាដែរ មានកូនក្មេងខ្លះទៅមុខ មានកូនក្មេងខ្លះស្ទើរ ប្រសិនបើយើងអប់រំទូទៅ យើងចេះតែឱ្យអ្នកជោគជ័យទៅមុខទៀត អ្នកស្ទើរយើងបណ្តេញគេ។ នេះខុសពីទស្សនៈរបស់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ គឺចាប់អារម្មណ៍អំពីមនុស្សម្នាក់ពីក្មេងមត្តេយ្យដល់សកលវិទ្យាល័យ។ អំពីយុវជនយុវនារីម្នាក់ៗ អំពីលោកតាលោកយាយម្នាក់ បងប្អូនម្នាក់ ដើម្បីមើលឃើញតើអ្នកនោះត្រូវការអ្វីខ្លះដើម្បីឱ្យគាត់ជោគជ័យនៅក្នុងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួន។ ដោយសារ ព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានអំណោយទានឱ្យយើងរៀងៗខ្លួន មានខ្លះបានច្រើន មានខ្លះបានតិច ប៉ុន្តែឥតមានម្នាក់ដែលមានអំណោយទានស្មើនឹងសូន្យ។ មានតែអ្នកខ្ជិល ដែលមិនចេះមើលអំណោយទានផ្ទាល់ខ្លួនដែលធ្លាក់ដល់សូន្យ។
នៅមុនពេលម្ចាស់ចេញធ្វើដំណើរឆ្ងាយ គាត់បានហៅអ្នកបម្រើរបស់គាត់ មានខ្លះបានលុយ៥កាក់ មានខ្លះបានលុយ២កាក់ មានខ្លះបាន១កាក់ តាមសមត្ថភាពប៉ុន្តែឥតមានម្នាក់ដែលបានសូន្យ។ នៅពេលម្ចាស់ត្រលប់មកវិញ អ្នកដែលមានសមត្ថភាពច្រើនពី៥កាក់ឡើង១០កាក់ ពី២កាក់ឡើង៤កាក់ ដោយសារគាត់បានខិតខំប្រឹងអស់ពីសមត្ថភាពគាត់។ ដោយឡែក អ្នកដែលបានទទួលប្រាក់១កាក់សងទៅម្ចាស់វិញតែ១កាក់ដដែល នៅពេលនោះម្ចាស់បណ្តេញគាត់។ យើងត្រូវការគិតពិចារណា យើងជាអ្នកដឹកនាំ យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ កុំឱ្យយើងណែនាំមនុស្សម្នាក់ទទួលអំណោយទានតិច ប៉ុន្តែបាត់បង់ទាំងអស់។ នេះជាតួនាទីរបស់យើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ យើងខុសគេដោយសារយើងមិនដើរតាមសង្គមបច្ចុប្បន្ននេះ។
សង្គមដែលចេះតែលើកតម្កើងមនុស្សដែលមាន សព្វថ្ងៃយើងត្រូវការប្រយ័ត្នដោយសារភ្នែករបស់យើងមើលខុសច្រើនណាស់។ ពេលខ្លះណែនាំឱ្យយើងគិតថា ពេលយើងមានច្រើនយើងជាមនុស្សល្អ ពេលយើងឥតមានអ្វីសោះយើងជាមនុស្សខ្សោយ។ មិនមែនទេ អ្វីដែលសំខាន់គឺអំណោយទានដែលយើងបានទទួលពីព្រះជាម្ចាស់ ដែលណែនាំឱ្យយើងរស់នៅក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្ននេះ។ អ្នកណាក៏មានសមត្ថភាពដើម្បីស្រឡាញ់គ្រួសារផ្ទាល់ខ្លួន អ្នកណាក៏មានសមត្ថភាពក្នុងការយកចិត្តទុកដាក់លើអនាគត។ ជាពិសេសយុវជនយុវនារីសព្វថ្ងៃ យើងអាចគិតអំពីអនាគតរបស់យើងផ្សេងៗពីលោកតាលោកយាយ។ យើងត្រូវការឈរត្រង់ខ្លួន ដើម្បីសំលឹងមើលអនាគតរបស់យើងដែលវែងឆ្ងាយ យើងត្រូវការយកកម្លាំងពេញខ្លួនរបស់យើង ដើម្បីឱ្យអនាគតនេះទៅជាអនាគតភ្លឺស្វាង។ ឱ្យយើងមើលផ្កាឈូក ទោះបីទឹកមានជម្រៅប៉ុន្មានក៏វាប្រឹងលូតតាមរហូតផុតផ្ទៃទឹក ដើម្បីទៅរកពន្លឺព្រះអាទិត្យ។ ជីវិតរបស់យើងក៏ដូចគ្នាដែរ ឫសដែលយើងចាក់នៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ យើងអាចឡើងខ្ពស់ទៅៗ ដើម្បីមើលឃើញជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។
នេះជាអ្វី ដែលយើងទទួលថ្ងៃនេះនៅក្នុងព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ នេះជាអ្វីដែលណែនាំឱ្យយើងពោរពេញដោយអំណរសប្បាយ ដោយសារយើងជាគ្រីស្តបរិស័ទ យើងជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះជាម្ចាស់ យើងជាព្រះសហគមន៍គ្រួសារតែមួយ យើងជាព្រះដំណាក់នៃព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ។ អាម៉ែន៕
+ លោកអភិបាល អូលីវីយ៉េ ជ្មីតហស្លេ
អភិបាលព្រះសហគមន៍កាតូលិកកម្ពុជា
ភូមិភាគភ្នំពេញ
