សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរកិច្ចការរបស់គ្រីស្តទូត កក ៩,១-២០

នៅពេលនោះ លោកសូលគិតតែពីគំរាមកំហែង និងសម្លាប់ក្រុមសាវ័ករបស់​ព្រះអម្ចាស់ជានិច្ច។ គាត់ទៅជួបលោក​មហា​បូជា​ចារ្យ សុំលិខិតអនុញ្ញាត​ចូលទៅក្នុងធម្មសាលានានានៅក្រុងដាម៉ាស ក្រែងរក​ឃើញអ្ន​ក​ខ្លះនៅទី​នោះ ដែលដើរតាមមាគ៌ារបស់ព្រះអម្ចាស់ ទោះជាប្រុស ឬស្ត្រីក្តី គាត់នឹងចាប់ចង​នាំយកមកក្រុងយេរូសាឡឹម។ ពេល​គាត់​ធ្វើដំណើរទៅជិតដល់ក្រុងដាម៉ាស​ហើយ ស្រាប់តែមានពន្លឺមួយចាំងពីផ្ទៃមេឃមកជុំវិញគាត់។ គាត់ក៏ដួល ហើយ​ឮសូរសំឡេងមួយពោលមកគាត់ថា៖ «សាអ៊ូលអើយ! សាអ៊ូល! ហេតុដូចម្តេច​បានជាអ្នកបៀតបៀនខ្ញុំ?»។ លោកសូលសួរវិញថា៖ «លោកម្ចាស់អើយ! តើលោកជានរណា?» សំឡេងនោះក៏ឆ្លើយឡើងថា៖ «ខ្ញុំជាយេស៊ូ ដែលអ្នក​កំពុងតែបៀតបៀន។ ចូរក្រោកឡើង ហើយចូលទៅក្រុងទៅ! នៅទីនោះ នឹងមានគេប្រាប់អ្នកថាត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ»។ រីឯអស់អ្នកដែលធ្វើដំណើរជាមួយលោក​សូល នាំគ្នាឈប់គេនៅស្ងៀម រកនិយាយអ្វីមិនកើត ព្រោះគេបានឮសំឡេង តែពុំឃើញមាននរណាឡើយ។ លោកសូលក្រោកឡើង ទោះបីគាត់ខំប្រឹងបើកភ្នែកយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏គាត់​មើលអ្វីមិនឃើញដែរ។ គេដឹកដៃគាត់នាំចូលទៅក្នុងក្រុងដាម៉ាស។ ក្នុងរយៈពេលបីថ្ងៃ គាត់មិនអាចមើលឃើញ ហើយក៏មិនពិសាបាយពិសាទឹកសោះឡើយ។
នៅក្រុងដាម៉ាស មានសាវ័កម្នាក់ឈ្មោះ អាណាញ៉ាស។ គាត់និមិត្តឃើញ​​​ព្រះអម្ចាស់ មានព្រះបន្ទូល​ហៅគាត់ថា៖ «អាណាញ៉ាស!»។ គាត់ទូលតបថា៖​«ក្រាបទូលព្រះអម្ចាស់!»។ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកគាត់ថា៖ «ចូរក្រោកឡើងទៅឯផ្លូវមួយឈ្មោះ “ផ្លូវត្រង់” សួររកឈ្មោះសូល ជាអ្នកស្រុកតារសុស នៅក្នុងផ្ទះយូដាស។ គាត់កំពុងតែអធិដ្ឋាន ហើយនិមិត្តឃើញបុរសម្នាក់ឈ្មោះអាណាញ៉ាស ចូលមកដាក់ដៃលើគាត់ ដើម្បីឱ្យគាត់មើលឃើញឡើង​វិញ»។ លោកអាណាញ៉ាសទូលព្រះអង្គថា៖ «បពិត្រព្រះអម្ចាស់! ទូលបង្គំបាន​ឮមនុស្សជាច្រើននិយាយថា បុរសនេះបានធ្វើបាបប្រជារាស្រ្តដ៏វិសុទ្ធរបស់​ព្រះអង្គនៅក្រុងយេរូសា​ឡឹម​ខ្លាំងណាស់ ហើយគាត់បានទទួលការអនុញ្ញាតពី​លោកមហាបូជាចារ្យឱ្យមកទីនេះ ដើម្បីចាប់ចងអស់​អ្នកដែល​អង្វររកព្រះនាមព្រះអង្គ»។ ប៉ុន្តែ ព្រះអម្ចាស់មាន​ព្រះបន្ទូលមកគាត់​វិញ​ថា៖ «សុំ​អញ្ជើញ​ទៅ! ដ្បិតខ្ញុំបានជ្រើស​រើស​បុរស​នេះ ដើម្បីប្រើគាត់ឱ្យទៅប្រាប់ប្រជាជាតិ និងស្តេចនានា ព្រមទាំងប្រាប់ជនជាតិអុីស្រាអែលឱ្យស្គាល់​ឈ្មោះ​ខ្ញុំ។​ ខ្ញុំនឹងបង្ហាញប្រាប់គាត់ឱ្យដឹងថា គាត់ត្រូវរងទុក្ខលំបាកជាច្រើនព្រោះតែឈ្មោះ​របស់​ខ្ញុំ»។
លោកអាណាញ៉ាសក៏ចេញទៅ។ លុះបានទៅដល់ផ្ទះនោះហើយ គាត់ដាក់​ដៃលើលោកសូល ហើយមានប្រសាសន៍ថា៖«បងសូលអើយ! ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូដែលបងបានឃើញនៅតាមផ្លូវបងធ្វើដំណើរមកនោះ ទ្រង់បានចាត់ខ្ញុំឱ្យមក ដើម្បីឱ្យបងអាចមើល ឃើញឡើងវិញ និងឱ្យបងបានពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណដ៏វិសុទ្ធ»។ រំពេចនោះ មានអ្វីមួយដូចស្រកាត្រី ជ្រុះពីភ្នែកលោកសូល លោកក៏មើលឃើញឡើងវិញ លោកក្រោកឡើង ហើយទទួលពិធីជ្រមុជទឹក។ បន្ទាប់មក លោកបរិភោគម្ហូបអាហារ ហើយមានកម្លាំងឡើងវិញ។ លោកស្នាក់នៅជាមួយក្រុមសាវ័កដែលនៅក្រុងដាម៉ាសបួនដប់ថ្ងៃ។ លោកចាប់ផ្តើមប្រកាសនៅក្នុងធម្មសាលានានាភ្លាមថា “ព្រះយេស៊ូជាព្រះបុត្រារបស់ព្រះ​ជាម្ចាស់”។

ទំនុកតម្កើងលេខ ១១៧ (១១៦), ១-២ បទពាក្យ ៧

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អ តាម សភ ៩,២-៥

អាលេលូយ៉ា! អាលេលូយ៉ា!
ព្រះប្រាជ្ញាញាណបានរៀបចំម្ហូបអាហារលើតុជាស្រេច! សូមអញ្ជើញមកបរិភោគអាហារដែលផ្តល់ជីវិត និងពិសាស្រារបស់ព្រះជាម្ចាស់! អាលេលូយ៉ា!

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តយ៉ូហាន យហ ៦,៥២-៥៩

ជនជាតិយូដាទាស់ទែងគ្នាយ៉ាងខ្លាំងថា៖ «តើអ្នកនេះអាចឱ្យខ្លួនគាត់មកយើងបរិភោគដូចម្តេចកើត?»។ ព្រះយេស៊ូ​មាន​ព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «ខ្ញុំសុំ​ប្រាប់អ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថា ប្រសិនបើ​អ្នករាល់​គ្នាមិនពិសាសាច់ និងលោហិត​របស់បុត្រមនុស្សទេ អ្នករាល់គ្នាគ្មានជីវិតក្នុងខ្លួនឡើយ។ អ្នកណាពិសាសាច់​ និងលោហិតរបស់ខ្ញុំ អ្នកនោះមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ហើយខ្ញុំក៏នឹងប្រោសគេឱ្យមានជីវិតរស់ឡើងវិញ នៅថ្ងៃចុងក្រោយបំផុតផង។ សាច់របស់ខ្ញុំ​ជា​អា​ហារ​ដ៏ពិតប្រាកដ លោហិតរបស់ខ្ញុំក៏ជាភេសជ្ជៈដ៏ពិតប្រាកដដែរ។ អ្នក​ណាពិសាសាច់ និងលោហិតរបស់ខ្ញុំ អ្នក​នោះ​ស្ថិត​នៅក្នុងខ្ញុំ ហើយខ្ញុំក៏ស្ថិតនៅក្នុងអ្នកនោះដែរ។ ព្រះបិតាដែលបានចាត់ខ្ញុំឱ្យមកទ្រង់មានព្រះជន្ម ហើយ​ខ្ញុំក៏​មានជីវិតដោយសារព្រះអង្គយ៉ាងណា អ្នកបរិភោគខ្ញុំក៏នឹងមានជីវិតដោយសារខ្ញុំយ៉ាងនោះដែរ។ នេះជាអាហារ​ដែលបានចុះពីស្ថានបរមសុខមក ខុសប្លែកពីអាហារដែលបុព្វបុរសរបស់អ្នករាល់គ្នាបរិភោគ ដ្បិតលោកទទួលមរណភាពអស់ទៅហើយ។ រីឯអ្នកដែលបរិភោគអាហារនេះ នឹងរស់នៅអស់កល្បជានិច្ច»។ ព្រះយេស៊ូមាន​ព្រះបន្ទូល​ទាំងនេះ នៅពេលព្រះអង្គបង្រៀនគេក្នុងធម្មសាលានៅភូមិកាផានុម។