អត្ថបទទី ១
អ្នកបំរើព្រះអម្ចាស់ ជាពន្លឺរបស់ប្រជាជាតិនានា
ម្នាលអ្នកកោះទាំងឡាយអើយ
ចូរនាំគ្នាស្ដាប់ខ្ញុំ!
ម្នាលប្រជាជននៅស្រុកឆ្ងាយៗអើយ!
ចូរត្រងត្រាប់ស្ដាប់ខ្ញុំនិយាយ!
ព្រះអម្ចាស់ត្រាស់ហៅខ្ញុំ
តាំងពីខ្ញុំនៅក្នុងផ្ទៃម្ដាយ
ព្រះអង្គក៏ហៅចំឈ្មោះខ្ញុំ
តាំងពីមុនពេលខ្ញុំកើតមកម៉្លេះ។
ព្រះអង្គបានប្រទានអោយមាត់ខ្ញុំមុតដូចដាវ
ព្រះអង្គលាតព្រះហស្ដការពារខ្ញុំ។
ព្រះអង្គធ្វើអោយខ្ញុំទៅជាព្រួញមួយស្រួច
ហើយលាក់ទុកក្នុងបំពង់ព្រួញរបស់ព្រះអង្គ។
ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា:
អ៊ីស្រាអែលអើយ អ្នកជាអ្នកបំរើរបស់យើង
យើងនឹងបង្ហាញភាពថ្កុំថ្កើងរបស់យើង
តាមរយៈអ្នក។
៤ រីឯខ្ញុំវិញ ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំខំប្រឹងធ្វើការ
តែបែរជាឥតអំពើ
ខ្ញុំខាតកម្លាំងជាអសារបង់
ហើយគ្មានបានការអ្វីឡើយ។
ប៉ុន្តែ តាមពិត ព្រះអម្ចាស់នៅតែរកយុត្តិធម៌អោយខ្ញុំ
ព្រះរបស់ខ្ញុំនឹងប្រទានរង្វាន់មកខ្ញុំ។
ឥឡូវនេះ ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំ
ព្រះអង្គបានសូនខ្ញុំតាំងពីក្នុងផ្ទៃម្ដាយ
អោយធ្វើជាអ្នកបំរើរបស់ព្រះអង្គ
ដើម្បីណែនាំកូនចៅលោកយ៉ាកុប
អោយវិលត្រឡប់មករកព្រះអង្គ និងប្រមូល
ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលមកនៅជុំវិញព្រះអង្គ។
ហេតុនេះហើយបានជាព្រះអម្ចាស់ចាត់ទុកខ្ញុំ
ថាជាមនុស្សថ្លៃថ្នូរ
ហើយព្រះនៃខ្ញុំ ពិតជាកម្លាំងរបស់ខ្ញុំមែន។
ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា:
អ្នកមិនគ្រាន់តែជាអ្នកបំរើ
ដែលណែនាំកុលសម្ព័ន្ធនៃកូនចៅ
របស់លោកយ៉ាកុបអោយងើបឡើង
និងនាំកូនចៅអ៊ីស្រាអែលដែលនៅសេសសល់
អោយវិលមកវិញប៉ុណ្ណោះទេ
គឺយើងតែងតាំងអ្នកអោយធ្វើជាពន្លឺ
សំរាប់បំភ្លឺប្រជាជាតិទាំងឡាយ
ហើយនាំការសង្គ្រោះរបស់យើង
រហូតដល់ស្រុកដាច់ស្រយាលនៃផែនដី។
ទំនុកតម្កើងលេខ ៧១ៈ១-២, ៣-៤, ៥-៦
១. បពិត្រព្រះម្ចាស់ខ្ញុំសូមជ្រក ក្រោមម្លប់ជំរកនៃព្រះអង្គ
កុំអោយរូបខ្ញុំត្រូវបាត់បង់ ទាំងកេរ្តិ័ឈ្មោះផងអាប់អាសារ ។
២. ដោយព្រះអង្គមានព្រះហប្ញទ័យ សុចរិតថ្លាថ្លៃសូមមេត្តា
ផ្ទៀងព្រះកាណ៌ស្តាប់ខ្ញុំវាចា សង្រ្គោះជីវ៉ាអោយបានរស់ ។
៣. សូមព្រះអង្គទៅជាថ្មដា លាក់ពួនអាត្មាខ្ញុំផុតគ្រោះ
ទ្រង់សព្វព្រះទ័យប្រណីប្រោស ជីវិតខ្ញុំរស់បានសុខសាន្ត ។
៤. ឱព្រះជាម្ចាស់សូមរំដោះ ខ្ញុំពីឃ្នាងខ្នោះពួកតិរច្ឆាន
រួចផុតពីដៃជនសាមាន្យ មនុស្សាទាំងប៉ុន្មានប៉ងយាយី ។
៥. បពិត្រព្រះជាអម្ចាស់អើយ រូបខ្ញុំនេះហើយផ្ញើជីវី
ជីវិតលើទ្រង់គ្រប់នាទី សង្ឃឹមតាំងពីនៅក្មេងវ័យ ។
៦. ខ្ញុំសូមពឹងផ្អេកលើព្រះអង្គ តាំងពីនៅក្នុងផ្ទៃម្តាយថ្លៃ
ព្រះអង្គតែមួយសព្វព្រះទ័យ ដុសខាត់កែឆ្នៃខ្ញុំឥតឈប់ ។
អត្ថបទគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តយ៉ូហាន ១២ៈ ២១-៣៣, ៣៦-៣៨
គេចូលទៅជិតលោកភីលីព ជាអ្នកភូមិបេតសៃដាក្នុងស្រុកកាលីឡេ ហើយពោលថា៖ «លោកម្ចាស់! យើងខ្ញុំចង់ជួបលោកយេស៊ូ»។ លោកភីលីពទៅប្រាប់លោកអន់ដ្រេ ហើយលោកអន់ដ្រេ និងលោកភីលីព ចូលទៅទូលព្រះយេស៊ូ។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលទៅគេថា៖ «ឥឡូវនេះ ដល់ពេលកំណត់ដែលបុត្រមនុស្សត្រូវសំដែងសិរីរុងរឿងហើយ។ ខ្ញុំសុំប្រាប់ឲ្យ អ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថា គ្រាប់ស្រូវធ្លាក់ដល់ដី ហើយបើមិនងាប់ទេ គ្រាប់នោះនៅតែមួយដដែល។ ផ្ទុយទៅវិញ បើគ្រាប់ស្រូវនោះងាប់វានឹងបង្កើតផលបានច្រើន។ អ្នកណាស្រឡាញ់ជីវិត របស់ខ្លួន អ្នកនោះនឹងបាត់បង់ជីវិតទៅ រីឯអ្នក ដែលមិនជំពាក់ចិត្តនឹងជីវិតរបស់ខ្លួន ក្នុងពិភពលោកនេះទេនឹងរក្សាជីវិតខ្លួនឲ្យនៅស្ថិតស្ថេរអស់កល្ប ជានិច្ច។ បើអ្នកណាចង់បំរើ ខ្ញុំ អ្នកនោះត្រូវមកតាមខ្ញុំ ខ្ញុំនៅទីណា អ្នកបំរើរបស់ខ្ញុំក៏នឹងនៅទីនោះដែរ។ បើអ្នកណាបំរើខ្ញុំ ព្រះបិតានឹងលើកកិត្តិយសអ្នកនោះ»។
ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលអំពីព្រះអង្គសោយទិវង្គត
«ឥឡូវនេះ ទូលបង្គំរន្ធត់ចិត្តណាស់ មិនដឹងជានឹងទូលថាដូចម្ដេចឡើយ។ ឱព្រះបិតាអើយ! សូមសង្គ្រោះទូលបង្គំឲ្យរួចផុតពីទុក្ខលំបាក នៅពេលកំណត់នេះផង។ ប៉ុន្តែ ទូលបង្គំមក ដើម្បីរងទុក្ខលំបាកក្នុងពេលកំណត់នេះហើយ។ ព្រះបិតាអើយ! សំដែងសិរីរុងរឿងព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គឡើង»។ ពេលនោះ មានឮព្រះសូរសៀងពីលើមេឃមកថា៖ «យើងបានសំដែងសិរីរុងរឿងរបស់យើងហើយ យើងក៏នឹងសំដែងសិរីរុងរឿងជាថ្មីទៀត»។
បណ្ដាជននៅទីនោះ បានឮព្រះសូរសៀង ក៏ពោលថា «សន្ធឹកផ្គរលាន់» អ្នកខ្លះទៀត ពោលថា «មានទេវទូត*និយាយមកលោក»។ ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលថា៖ «សំឡេងនេះ បន្លឺឡើងសំរាប់អ្នករាល់គ្នាមិនមែនសំរាប់ខ្ញុំទេ។ ឥឡូវនេះ ដល់ពេលកាត់ទោសមនុស្សលោកហើយ ហើយចៅហ្វាយរបស់មនុស្សលោកនឹងត្រូវបណ្ដេញចេញទៅក្រៅ។ រីឯខ្ញុំវិញ កាលណាគេលើកខ្ញុំឡើងពីដី ខ្ញុំនឹងទាញមនុស្សទាំងអស់មកឯខ្ញុំ»។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះ ដើម្បីប្រាប់គេអំពីរបៀប ដែលព្រះអង្គត្រូវសោយទិវង្គត។
ក្នុងពេល ដែលអ្នករាល់គ្នានៅមានពន្លឺនៅឡើយ ចូរនាំគ្នាជឿលើពន្លឺ ដើម្បីឲ្យបានទៅជាបុត្រធីតានៃពន្លឺ»។ កាលព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលដូច្នេះហើយ ទ្រង់យាងចេញទៅលាក់ខ្លួន មិនឲ្យបណ្ដាជនឃើញ។
បណ្ដាជនមិនព្រមជឿព្រះយេស៊ូ
ទោះបី ព្រះយេស៊ូធ្វើទីសំគាល់ជាច្រើនឲ្យគេឃើញយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏គេនៅតែពុំជឿលើព្រះអង្គដដែល គឺស្របតាមសេចក្ដីដែលព្យាការីអេសាយបានថ្លែងទុកមកថា៖
«បពិត្រព្រះអម្ចាស់ តើនរណាជឿសេចក្ដី
ដែលយើងនិយាយប្រាប់ ?
តើព្រះអម្ចាស់បានសំដែងឫទ្ធិបារមី
ឲ្យនរណាឃើញ ? »។
