ជំពូក ៣
1 វេទនាហើយ
ក្រុងដែលប្រឡាក់ដោយឈាម
ហើយមានការកុហក អំពើឃោរឃៅ
និងការលួចប្លន់គ្រប់ទីកន្លែង។
2 ស្ដាប់ចុះ ស្នូររំពាត់ សន្ធឹកកង់រទេះចម្បាំង
ទ័ពសេះបោលយ៉ាងលឿន
រទេះចម្បាំងបោះពួយទៅមុខ។
3 កងទ័ពសេះវាយសម្រុកចូលមក
មុខដាវរបស់គេភ្លឺច្រាល លំពែងរបស់គេភ្លឺផ្លេក
ប្រល័យជីវិតមនុស្សនៅគ្រប់ទីកន្លែង
សាកសពគរលើគ្នា។
ចំនួនមនុស្សស្លាប់មានច្រើនឥតគណនា
ដើរទៅកន្លែងណាក៏ប្រទះសាកសពដែរ។
4 ហេតុការណ៍នេះកើតមាន
ព្រោះតែអំពើពេស្យាចាររបស់ក្រុងនីនីវេ
ដែលប្រៀបដូចជាស្រីពេស្យាដ៏ស្អាត
ហើយពូកែដាក់ស្នេហ៍។
នាងបង្ក្រាបប្រជាជាតិ និងកុលសម្ព័ន្ធនានា
ដោយអំពើពេស្យាចារ និងស្នេហ៍របស់នាង។
5 នីនីវេអើយ យើងប្រឆាំងនឹងនាងហើយ!
យើងនឹងលាត់សំពត់នាងឡើងរហូតដល់ក្បាល
យើងនឹងឲ្យប្រជាជាតិនានាឃើញ
កេរ្ដិ៍ខ្មាសរបស់នាង
និងឲ្យនគរទាំងឡាយឃើញ
ភាពអាម៉ាស់របស់នាង។
- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់
នៃពិភពទាំងមូល។
6 យើងនឹងបោះសំរាមលើនាង
យើងនឹងឲ្យនាងធ្លាក់ក្នុងភក់ជ្រាំ
ទុកជាការព្រមានដល់អ្នកឯទៀតៗ។
7 ពេលគេឃើញនាង គេនឹងរត់ចេញឆ្ងាយ
ទាំងពោលថា:
“នីនីវេវិនាសហើយ គ្មាននរណាអាណិតនាង
គ្មាននរណាសម្រាលទុក្ខនាងទេ!”។
8 នីនីវេអើយ នាងមិនប្រសើរជាងនរ-អាម៉ូន
ជាក្រុងស្ថិតនៅតាមដៃទន្លេ មានទឹកព័ទ្ធជុំវិញ
ព្រមទាំងមានសមុទ្រធ្វើជាកំពែងនោះឡើយ។
9 ស្រុកអេត្យូពី និងស្រុកអេស៊ីប
ជាកម្លាំងដែលមិនចេះសាបសូន្យរបស់គេ
រីឯអ្នកស្រុកពូថ និងអ្នកស្រុកលីប៊ី
ក៏ជាបរិវាររបស់គេដែរ។
10 ទោះបីយ៉ាងនេះក្តី ក៏នរ-អាម៉ូន
ត្រូវខ្មាំងកៀរទៅជាឈ្លើយដែរ។
ទារករបស់គេត្រូវខ្មាំងជាន់សម្លាប់នៅតាមផ្លូវ
ពួកអ្នកធំរបស់គេត្រូវខ្មាំងចាប់ឆ្នោតចែកគ្នា
មេដឹកនាំរបស់គេជាប់ច្រវាក់ទាំងអស់គ្នា។
11 ចំណែកឯនាងវិញក៏ដូច្នោះដែរ
នាងនឹងឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង នាងនឹងលិចលង់
នាងនឹងស្វែងរកកន្លែងពួន
ឲ្យរួចផុតពីខ្មាំងសត្រូវ។
12 បន្ទាយទាំងប៉ុន្មានរបស់នាង
ប្រៀបបីដូចជាផ្លែឧទុម្ពរទុំ
ពេលគេអង្រួនដើមវា
ផ្លែនឹងជ្រុះទៅក្នុងមាត់របស់អស់អ្នកដែល
ចង់បរិភោគ។
13 កងទ័ពរបស់នាងនៅសល់តែស្រីៗប៉ុណ្ណោះ
ទ្វារកំពែងរបស់នាងនឹងបើកចំហ
ឲ្យខ្មាំងចូល ព្រោះភ្លើងឆេះរនុកវាអស់។
14 ក្រុងនីនីវេអើយ ចូរដងទឹកបង្ការទុកទៅ
ដ្បិតសត្រូវឡោមព័ទ្ធអ្នកហើយ!
ចូរជួសជុលកំពែងក្រុង
ចូរចុះទៅក្នុងភក់ ចូររៀបចំដីឥដ្ឋ
និងរៀបចំឡដុតឥដ្ឋឡើងវិញ។
15 ប៉ុន្តែ អ្នកនឹងបាត់បង់ជីវិតនៅក្នុងភ្លើង
អ្នកនឹងស្លាប់ដោយមុខដាវ
ដូចស្លឹកឈើត្រូវដង្កូវស៊ីបង្ហិន។
ចូរប្រមូលផ្តុំគ្នាដូចដង្កូវ
ចូរប្រមូលផ្តុំគ្នាដូចចង្រិត!
16 ពួកជំនួញរបស់អ្នក មានចំនួនច្រើន
ជាងផ្កាយនៅលើមេឃទៅទៀត
ពួកគេប្រៀបដូចជាចង្រិតត្រដាងស្លាប
ហើរចេញទៅ។
17 នាម៉ឺនរបស់អ្នកមានចំនួនច្រើនដូចហ្វូងកណ្ដូប
ពួករាជការរបស់អ្នកមានចំនួនច្រើន
ដូចឃ្មុំដែលធ្វើសំបុកតាមរបងផ្ទះ
នៅពេលរងា។
ពេលថ្ងៃរះវាហើរទៅបាត់អស់
គ្មាននរណាដឹងថា វាធ្លាប់ទំនៅកន្លែងណាទេ។
18 ស្តេចស្រុកអាស្ស៊ីរីអើយ
មេទ័ពរបស់អ្នកស្លាប់បាត់អស់ហើយ
នាយទាហានរបស់អ្នកក៏លែងកម្រើករហូត
កងពលរបស់អ្នកខ្ចាត់ព្រាត់ទៅនៅតាមភ្នំ
គ្មាននរណាប្រមូលផ្តុំពួកគេឡើយ។
19 គ្មានអ្វីព្យាបាលអ្នកឲ្យជាសះស្បើយទេ
ព្រោះអ្នកត្រូវរបួសធ្ងន់ធ្ងរពេក។
អស់អ្នកដែលឮដំណឹងអំពីមហន្តរាយរបស់អ្នក
នឹងនាំគ្នាទះដៃអរ
ដ្បិតមនុស្សគ្រប់ៗគ្នាសុទ្ធតែបានរងនូវ
អំពើឃោរឃៅរបស់អ្នក។
