សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរពង្សាវតាក្សត្រភាគទី ១ ១ពង្ស ១៨,២០-៣៩

ព្រះបាទអខាប់ចាត់គេឱ្យទៅកោះហៅប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលទាំងមូល ព្រមទាំងប្រមូលពួកព្យាការីរបស់ព្រះបាល ឱ្យមកជួបជុំគ្នានៅលើភ្នំការមែល។ ពេលនោះ ព្យាការីអេលីចូលទៅជិតប្រជាជនទាំងមូល ហើយមានប្រសាសន៍ថា៖«តើអ្នករាល់គ្នានៅស្ទាក់ស្ទើរដល់កាលណាទៀត? ប្រសិនបើព្រះអម្ចាស់ជាព្រះដ៏ពិតប្រាកដ ចូរគោរពបម្រើព្រះអង្គចុះ ប្រសិនបើព្រះបាលជាព្រះដ៏ពិតប្រាកដវិញ ចូរគោរពព្រះ​បាល​ទៅ!»។ ពេលនោះ ប្រជាជនពុំបានឆ្លើយតបអ្វីឡើយ។ ព្យាការីអេលីមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ប្រជាជនទៀតថា៖«ក្នុងចំណោមព្យាការីរបស់ព្រះអម្ចាស់ នៅសល់តែខ្ញុំម្នាក់​គត់ រីឯព្យាការីព្រះបាលវិញ មានដល់ទៅបួនរយហាសិបនាក់។ ចូរយកគោបាពីរ​ក្បាលមក។ សូម​អស់ព្យាការីជ្រើសរើសយកមួយក្បាល រួចកាប់ជាដុំៗដាក់លើគំនរ​អុស តែកុំបង្កាត់ភ្លើង។ រីឯខ្ញុំវិញ ខ្ញុំនឹងរៀបចំគោមួយក្បាលទៀត ដាក់លើគំនរអុស តែមិនបង្កាត់ភ្លើងដែរ។ បន្ទាប់មក ចូរអង្វរព្រះនាមនៃព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា រីឯខ្ញុំវិញ ​ខ្ញុំនឹងអង្វរព្រះនាមព្រះ​អម្ចាស់ដែរ។ ព្រះណាឆ្លើយតបដោយធ្វើឱ្យភ្លើងឆេះ គឺព្រះ​នោះហើយជាព្រះដ៏ពិតប្រាកដ»។ ប្រជាជនទាំងមូលឆ្លើយថា៖«យល់ព្រម»។
ព្យាការីអេលីមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ពួកព្យាការីរបស់ព្រះបាលថា៖«សូមជ្រើសរើស​យកគោបាមួយក្បាលសម្រាប់អស់លោក ហើយចាប់ផ្តើមមុនចុះ ដ្បិតអស់លោកមានគ្នា​ច្រើន។ សូមអង្វរព្រះនាមនៃព្រះរបស់អស់លោក ប៉ុន្តែ កុំបង្កាត់ភ្លើងឡើយ»។ ពួកគេ​យកគោបាមួយក្បាលមករៀបចំ រួចចាប់ផ្តើមអង្វរព្រះនាមរបស់ព្រះបាល តាំងពីព្រលឹម​រហូតដល់ថ្ងៃត្រង់ ដោយពោលថា៖«ឱព្រះបាលអើយ! សូមមេត្តាឆ្លើយតបមកយើងខ្ញុំ​ផង!»។ ប៉ុន្តែ គ្មានឮសូរសំឡេងឬចម្លើយអ្វីឡើយ។ ពួកគេរាំជុំវិញអាសនៈដែលពួក​គេបានសង់។ លុះដល់ថ្ងៃត្រង់ ព្យាការីអេលីនិយាយចំអកទៅពួកគេថា៖«ចូរខំប្រឹងស្រែកឱ្យខ្លាំងឡើង ដ្បិតព្រះបាលជាព្រះ។ ហេតុនេះ ប្រហែលជាព្រះអង្គកំពុង​ជាប់រវល់ ឬមានភារកិច្ចអ្វីហើយ ឬកំពុងតែធ្វើដំណើរ ឬប្រហែលជាផ្ទំលក់។ ដូច្នេះ ត្រូវដាស់ព្រះអង្គឱ្យតើនឡើង»។ ពួកគេស្រែកអង្វរកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ ហើយ​យកចុងដាវ និងចុងលំពែង ឆូតសាច់តាមទម្លាប់របស់គេ ទាល់តែឈាមហូរពេញខ្លួន។ លុះដល់ថ្ងៃជ្រេបន្តិច ពួកគេស្លុងស្មារតីទស្សទាយ និងរាំរហូតដល់ពេលថ្វាយសក្ការបូជា​វេលាល្ងាច។ ប៉ុន្តែ គ្មានឮសំឡេង គ្មានចម្លើយ ឬទីសម្គាល់អ្វីឡើយ។
ព្យាការីអេលីមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ប្រជាជនទាំងមូលថា ៖«ចូរនាំគ្នាចូលមកជិត​ខ្ញុំ»។ ប្រជាជនទាំងមូលក៏ចូលទៅជិតលោក។ ព្យាការីអេលីសង់អាសនៈរបស់ព្រះអម្ចាស់ឡើងវិញ គឺអាសនៈដែលពួកគេរំលំចោល។ លោកយកថ្មដប់ពីរដុំ តាមចំនួនកុលសម្ព័ន្ធកូនចៅរបស់លោកយ៉ាកុប គឺលោកយ៉ាកុបនេះហើយ ដែលព្រះអម្ចាស់មាន​ព្រះបន្ទូលថា “អ្នកនឹងមានឈ្មោះថា អ៊ីស្រាអែល”។ ព្យាការីអេលីយកថ្មទាំងដប់ពីរដុំសង់អាសនៈមួយ ថ្វាយព្រះនាមព្រះអម្ចាស់ រួចលោកក៏ជីកចង្អូរជុំវិញអាសនៈនោះដែលមានចំណុះអាចដាក់ទឹកបានពីរប៉ោត។ លោករៀបអុសដាក់លើអាសនៈ រួចកាប់​គោជាដុំៗ ដាក់ពីលើអុសនោះ។ លោកមានប្រសាសន៍ថា៖«ចូរដងទឹកបួនពាង ចាក់​លើតង្វាយនិងលើអុសនេះ។ គេក៏ធ្វើតាមបង្គាប់របស់លោក។ បន្ទាប់មក លោកមានប្រសាសន៍ថា៖«ចូរដងទឹកមកចាក់ម្តងទៀត»។ គេក៏ធ្វើតាមបង្គាប់របស់លោក។ លោកមានប្រសាសន៍ជាលើកទីបីថា៖«ចូរដងទឹកមកចាក់ម្ដងទៀត»។ គេក៏ធ្វើតាមបង្គាប់របស់លោកជាលើកទីបី។ ទឹកហូរជុំវិ​ញអាសនៈ ហើយចង្អូរក៏មានទឹកពេញ​ដែរ។ លុះដល់ពេលថ្វាយសក្ការបូជា វេលាល្ងាច ព្យាការីអេលីចូលមកជិតអាសនៈហើយទូលថា៖«បពិត្រព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់លោកអប្រាហាំ លោកអ៊ីសាក និងលោកអ៊ីស្រាអែល! នៅថ្ងៃនេះ សូមព្រះអង្គបង្ហាញឱ្យប្រជាជនដឹងថា ព្រះអង្គ​ពិតជាព្រះនៃជនជាតិអ៊ីស្រាអែលមែន ហើយទូលបង្គំក៏ពិតជាអ្នកបម្រើរបស់ព្រះអង្គ​ដែរ។ សូមឱ្យពួកគេឃើញថា ទូលបង្គំធ្វើការទាំងនេះតាមព្រះបញ្ជារបស់ព្រះអង្គ។ ឱព្រះអម្ចាស់អើយ! សូមព្រះអង្គទ្រង់មេត្តាឆ្លើយតបមកទូលបង្គំ​ផង ដើម្បីឱ្យប្រជាជន​នេះទទួលស្គាល់ថា ព្រះអង្គពិតជាព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះដ៏ពិតប្រាកដតែមួយព្រះអង្គ ដែលនាំចិត្តពួកគេឱ្យវិលមករកព្រះអង្គវិញ»។
ខណៈនោះ ស្រាប់តែភ្លើងរបស់ព្រះអម្ចាស់ធ្លាក់ចុះមក ឆេះទាំងតង្វាយ ទាំងអុស ទាំងថ្ម ទាំងដី ព្រមទាំងធ្វើឱ្យទឹកនៅក្នុងចង្អូររីងស្ងួត​ផង។ កាលប្រជាជនទាំងមូល​​ឃើញដូច្នេះ គេក៏នាំគ្នាក្រាបថ្វាយបង្គំ ឱនមុខដល់ដី ហើយពោលថា៖«ព្រះអម្ចាស់ហើយជាព្រះដ៏ពិតប្រាកដ! គឺព្រះអម្ចាស់ហើយជាព្រះពិតប្រាកដតែមួយព្រះអង្គ!»។

ទំនុកតម្កើងលេខ ១៦ (១៥),១-៥.៨-៩.១១ បទពាក្យ ៧

ពិធីអបអរសាទរព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាម ទន ១១៩,៣

សូមថ្លែងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អតាមសន្តម៉ាថាយ មថ ៥,១៧-១៩

ក្រុមសាវ័កជួបជុំជាមួយព្រះយេស៊ូនៅលើភ្នំ។ ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ពួកគេថា៖ «សុំកុំនឹកស្មានថា ខ្ញុំមកលុបបំបាត់ធម្មវិន័យ ឬសេចក្តីប្រៀនប្រដៅរបស់ព្យាការី​ចោលឡើយ។ ខ្ញុំមិនមែនមកលុបបំបាត់ទេ គឺខ្ញុំមកធ្វើឱ្យគម្ពីរមានអត្ថន័យពេញ​លក្ខណៈទៅវិញ។ ខ្ញុំសុំប្រាប់ឱ្យអ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថា ដរាបណាផ្ទៃមេឃ និង​ផែនដីនៅស្ថិតស្ថេរ ដរាបនោះគ្មានក្បៀស ឬបន្តក់ណាមួយក្នុងធម្មវិន័យ ត្រូវរលុប​បាត់ឡើយ គឺគម្ពីរទាំងមូលនឹងនៅស្ថិតស្ថេររហូតដល់ទីបំផុត។ អ្នកណាល្មើសបញ្ញតិ​តូចមួយ ហើយបង្រៀនអ្នកផ្សេងឱ្យធ្វើតាម អ្នកនោះនឹងមានឋានៈតូចជាងគេក្នុង​ព្រះរាជ្យនៃស្ថានបរមសុខ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកណាប្រតិបត្តិតាមវិន័យ ហើយបង្រៀនអ្នកផ្សេងឱ្យប្រតិបត្តិតាម អ្នកនោះនឹងមានឋានៈធំក្នុងព្រះរាជ្យនៃស្ថានបរមសុខ»។